przypaść

Polish

Etymology

From przy- +‎ paść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.paɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨpaɕt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧paść

Verb

przypaść pf (imperfective przypadać)

  1. (intransitive) to fall on
  2. (intransitive) to fall, to occur
  3. (intransitive) to befall, to fall to

Conjugation
Conjugation of przypaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przypaść
future tense 1st przypadnę przypadniemy
2nd przypadniesz przypadniecie
3rd przypadnie przypadną
impersonal przypadnie się
past tense 1st przypadłem,
-(e)m przypadł		 przypadłam,
-(e)m przypadła		 przypadłom,
-(e)m przypadło		 przypadliśmy,
-(e)śmy przypadli		 przypadłyśmy,
-(e)śmy przypadły
2nd przypadłeś,
-(e)ś przypadł		 przypadłaś,
-(e)ś przypadła		 przypadłoś,
-(e)ś przypadło		 przypadliście,
-(e)ście przypadli		 przypadłyście,
-(e)ście przypadły
3rd przypadł przypadła przypadło przypadli przypadły
impersonal przypadnięto
conditional 1st przypadłbym,
bym przypadł		 przypadłabym,
bym przypadła		 przypadłobym,
bym przypadło		 przypadlibyśmy,
byśmy przypadli		 przypadłybyśmy,
byśmy przypadły
2nd przypadłbyś,
byś przypadł		 przypadłabyś,
byś przypadła		 przypadłobyś,
byś przypadło		 przypadlibyście,
byście przypadli		 przypadłybyście,
byście przypadły
3rd przypadłby,
by przypadł		 przypadłaby,
by przypadła		 przypadłoby,
by przypadło		 przypadliby,
by przypadli		 przypadłyby,
by przypadły
impersonal przypadnięto by
imperative 1st niech przypadnę przypadnijmy
2nd przypadnij przypadnijcie
3rd niech przypadnie niech przypadną
anterior adverbial participle przypadłszy
verbal noun przypadnięcie
noun

Further reading
  • przypaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przypaść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.