przepowiedczy
Polish
Etymology
From przepowiedzieć + -czy. First attested in 1830.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɛ.pɔˈvjɛt.t͡ʂɨ/
- Rhymes: -ɛtt͡ʂɨ
- Syllabification: prze‧po‧wied‧czy
Adjective
przepowiedczy (not comparable, no derived adverb)
- (obsolete, rare) predictive, forseeing
- Synonym: przepowiedni
Declension
Declension of przepowiedczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | przepowiedczy | przepowiedcza | przepowiedcze | przepowiedczy | przepowiedcze | |
| genitive | przepowiedczego | przepowiedczej | przepowiedczego | przepowiedczych | ||
| dative | przepowiedczemu | przepowiedczej | przepowiedczemu | przepowiedczym | ||
| accusative | przepowiedczego | przepowiedczy | przepowiedczą | przepowiedcze | przepowiedczych | przepowiedcze |
| instrumental | przepowiedczym | przepowiedczą | przepowiedczym | przepowiedczymi | ||
| locative | przepowiedczym | przepowiedczej | przepowiedczym | przepowiedczych | ||
Related terms
adjectives
nouns
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- przepowiedzieć pf, przepowiadać impf
References
Further reading
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przepowiedczy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 169
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.