przeoczyć

Polish

From prze- +‎ oko +‎ -yć.

przeoczyć pf (imperfective przeoczać)

Conjugation of przeoczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przeoczyć
future tense	1^st	przeoczę			przeoczymy
	2^nd	przeoczysz			przeoczycie
	3^rd	przeoczy			przeoczą
	impersonal	przeoczy się
past tense	1^st	przeoczyłem, -(e)m przeoczył	przeoczyłam, -(e)m przeoczyła	przeoczyłom, -(e)m przeoczyło	przeoczyliśmy, -(e)śmy przeoczyli	przeoczyłyśmy, -(e)śmy przeoczyły
	2^nd	przeoczyłeś, -(e)ś przeoczył	przeoczyłaś, -(e)ś przeoczyła	przeoczyłoś, -(e)ś przeoczyło	przeoczyliście, -(e)ście przeoczyli	przeoczyłyście, -(e)ście przeoczyły
	3^rd	przeoczył	przeoczyła	przeoczyło	przeoczyli	przeoczyły
	impersonal	przeoczono
conditional	1^st	przeoczyłbym, bym przeoczył	przeoczyłabym, bym przeoczyła	przeoczyłobym, bym przeoczyło	przeoczylibyśmy, byśmy przeoczyli	przeoczyłybyśmy, byśmy przeoczyły
	2^nd	przeoczyłbyś, byś przeoczył	przeoczyłabyś, byś przeoczyła	przeoczyłobyś, byś przeoczyło	przeoczylibyście, byście przeoczyli	przeoczyłybyście, byście przeoczyły
	3^rd	przeoczyłby, by przeoczył	przeoczyłaby, by przeoczyła	przeoczyłoby, by przeoczyło	przeoczyliby, by przeoczyli	przeoczyłyby, by przeoczyły
	impersonal	przeoczono by
imperative	1^st	niech przeoczę			przeoczmy
	2^nd	przeocz			przeoczcie
	3^rd	niech przeoczy			niech przeoczą
passive adjectival participle		przeoczony	przeoczona	przeoczone	przeoczeni	przeoczone
anterior adverbial participle		przeoczywszy
verbal noun		przeoczenie

noun