pozostawać

Polish

Etymology

From po- +‎ zostawać.[1] First attested in 1564.[2]

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.zɔˈsta.vat͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /pɔ.zɔˈsta.vat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avat͡ɕ
  • Syllabification: po‧zo‧sta‧wać

Verb

pozostawać impf (perfective pozostać)

  1. (intransitive or reflexive with się, literary or colloquial) to stay, to remain (to not leave)
    Synonyms: ostawać, przyzostawać się, zostawać (się)
  2. (intransitive, literary) to remain, to be left (to be left after a number or quantity has been subtracted or cut off) [+dative = for whom]
    Synonym: zostawać
  3. (intransitive) to remain (to be available or seen after someone's death) [+dative = for whom] [+ po (locative) = after whose death]
    Synonym: zostawać
  4. (intransitive or reflexive with się, literary or colloquial) to remain (to not lose traits or stop being in a particular situation) [+instrumental = whom/what]
  5. (reflexive with się, colloquial) to find oneself in a situation due to one's own's action
    Synonym: zostawać

Usage notes
  • When used intransitively, this term is literary. When used reflexively, this term is colloquial.

Conjugation
Conjugation of pozostawać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pozostawać
present tense 1st pozostaję pozostajemy
2nd pozostajesz pozostajecie
3rd pozostaje pozostają
impersonal pozostaje się
past tense 1st pozostawałem,
-(e)m pozostawał		 pozostawałam,
-(e)m pozostawała		 pozostawałom,
-(e)m pozostawało		 pozostawaliśmy,
-(e)śmy pozostawali		 pozostawałyśmy,
-(e)śmy pozostawały
2nd pozostawałeś,
-(e)ś pozostawał		 pozostawałaś,
-(e)ś pozostawała		 pozostawałoś,
-(e)ś pozostawało		 pozostawaliście,
-(e)ście pozostawali		 pozostawałyście,
-(e)ście pozostawały
3rd pozostawał pozostawała pozostawało pozostawali pozostawały
impersonal pozostawano
future tense 1st będę pozostawał,
będę pozostawać		 będę pozostawała,
będę pozostawać		 będę pozostawało,
będę pozostawać		 będziemy pozostawali,
będziemy pozostawać		 będziemy pozostawały,
będziemy pozostawać
2nd będziesz pozostawał,
będziesz pozostawać		 będziesz pozostawała,
będziesz pozostawać		 będziesz pozostawało,
będziesz pozostawać		 będziecie pozostawali,
będziecie pozostawać		 będziecie pozostawały,
będziecie pozostawać
3rd będzie pozostawał,
będzie pozostawać		 będzie pozostawała,
będzie pozostawać		 będzie pozostawało,
będzie pozostawać		 będą pozostawali,
będą pozostawać		 będą pozostawały,
będą pozostawać
impersonal będzie pozostawać się
conditional 1st pozostawałbym,
bym pozostawał		 pozostawałabym,
bym pozostawała		 pozostawałobym,
bym pozostawało		 pozostawalibyśmy,
byśmy pozostawali		 pozostawałybyśmy,
byśmy pozostawały
2nd pozostawałbyś,
byś pozostawał		 pozostawałabyś,
byś pozostawała		 pozostawałobyś,
byś pozostawało		 pozostawalibyście,
byście pozostawali		 pozostawałybyście,
byście pozostawały
3rd pozostawałby,
by pozostawał		 pozostawałaby,
by pozostawała		 pozostawałoby,
by pozostawało		 pozostawaliby,
by pozostawali		 pozostawałyby,
by pozostawały
impersonal pozostawano by
imperative 1st niech pozostaję pozostawajmy
2nd pozostawaj pozostawajcie
3rd niech pozostaje niech pozostają
active adjectival participle pozostający pozostająca pozostające pozostający pozostające
contemporary adverbial participle pozostając
verbal noun pozostawanie

Derived terms
proverbs
  • słowa ulatują, pismo pozostaje
verbs
  • nie pozostawać dłużny impf, nie pozostać dłużny pf
adjective
noun
verbs

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), pozostawać is one of the most used words in Polish, appearing 35 times in scientific texts, 9 times in news, 9 times in essays, 12 times in fiction, and 8 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 73 times, making it the 885th most common word in a corpus of 500,000 words.[3]

Verb

pozostawać pf

  1. (intransitive, colloquial, of multiple people or things) to become [+instrumental = whom/what]

Conjugation
Conjugation of pozostawać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pozostawać
present tense 1st pozostaję pozostajemy
2nd pozostajesz pozostajecie
3rd pozostaje pozostają
impersonal pozostaje się
past tense 1st pozostawałem,
-(e)m pozostawał		 pozostawałam,
-(e)m pozostawała		 pozostawałom,
-(e)m pozostawało		 pozostawaliśmy,
-(e)śmy pozostawali		 pozostawałyśmy,
-(e)śmy pozostawały
2nd pozostawałeś,
-(e)ś pozostawał		 pozostawałaś,
-(e)ś pozostawała		 pozostawałoś,
-(e)ś pozostawało		 pozostawaliście,
-(e)ście pozostawali		 pozostawałyście,
-(e)ście pozostawały
3rd pozostawał pozostawała pozostawało pozostawali pozostawały
impersonal pozostawano
future tense 1st będę pozostawał,
będę pozostawać		 będę pozostawała,
będę pozostawać		 będę pozostawało,
będę pozostawać		 będziemy pozostawali,
będziemy pozostawać		 będziemy pozostawały,
będziemy pozostawać
2nd będziesz pozostawał,
będziesz pozostawać		 będziesz pozostawała,
będziesz pozostawać		 będziesz pozostawało,
będziesz pozostawać		 będziecie pozostawali,
będziecie pozostawać		 będziecie pozostawały,
będziecie pozostawać
3rd będzie pozostawał,
będzie pozostawać		 będzie pozostawała,
będzie pozostawać		 będzie pozostawało,
będzie pozostawać		 będą pozostawali,
będą pozostawać		 będą pozostawały,
będą pozostawać
impersonal będzie pozostawać się
conditional 1st pozostawałbym,
bym pozostawał		 pozostawałabym,
bym pozostawała		 pozostawałobym,
bym pozostawało		 pozostawalibyśmy,
byśmy pozostawali		 pozostawałybyśmy,
byśmy pozostawały
2nd pozostawałbyś,
byś pozostawał		 pozostawałabyś,
byś pozostawała		 pozostawałobyś,
byś pozostawało		 pozostawalibyście,
byście pozostawali		 pozostawałybyście,
byście pozostawały
3rd pozostawałby,
by pozostawał		 pozostawałaby,
by pozostawała		 pozostawałoby,
by pozostawało		 pozostawaliby,
by pozostawali		 pozostawałyby,
by pozostawały
impersonal pozostawano by
imperative 1st niech pozostaję pozostawajmy
2nd pozostawaj pozostawajcie
3rd niech pozostaje niech pozostają
active adjectival participle pozostający pozostająca pozostające pozostający pozostające
contemporary adverbial participle pozostając
verbal noun pozostawanie

References
  1. Bańkowski, Andrzej (2000) “pozostac”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pozostawać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  3. Ida Kurcz (1990) “pozostawać”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎ (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 425

Further reading
  • pozostawać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pozostawać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pozostawać in Polish dictionaries at PWN
  • Paweł Kupiszewski (16.07.2020) “POZOSTAWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Paweł Kupiszewski (16.07.2020) “POZOSTAWAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pozostawać”, in Słownik języka polskiego‎
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “pozostawać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pozostawać”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 4, Warsaw, page 918
  • pozostawać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.