potopić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *potopiti. By surface analysis, po- +‎ topić. First attested in 1446. Compare Old Czech potopiti and Old Slovak potopiť.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔtɔpit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔtɔpit͡ɕ/

Verb

potopić pf

  1. to drown (to submerge in water)
  2. to flood (to inundate with water)
    • 1868 [1446], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎, volume XIII, page 197:
      Tu per diluvium nove piscine... quinquaginta arbores quercuos fructuosos et mellificos... subundasti pothopillesz
      [Tu per diluvium nove piscine... quinquaginta arbores quercuos fructuosos et mellificos... subundasti potopiłeś]

Derived terms
nouns

Descendants
  • Polish: potopić
  • Silesian: potopić

References

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈtɔ.pit͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /pɔˈtɔ.pit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: po‧to‧pić

Etymology 1

Inherited from Old Polish potopić. By surface analysis, po- +‎ topić.

Verb

potopić pf

  1. (transitive) to drown (to kill by drowning many things or people one after the other) [+ w (locative) = in what]
  2. (transitive) to sink (to cause multiple things or people to be submerged in water one after the other) [+ w (locative) = in what]
    Synonyms: natopić, pozatapiać
  3. (transitive) to flood (to cause multiple things to be flooded by water one after the other)
    Synonym: pozatapiać
  4. (transitive) to sink (to lose money from an investment) [+ w (locative)] or [+ w (locative) = in what]
  5. (transitive) to drown (to attempt to make some negative emotions weaker by drinking) [+ w (locative) = in what]
  6. (reflexive with się) to drown (to die by drowning one after the other) [+ w (locative) = in what]
    Synonym: natopić się
  7. (reflexive with się) to sink (to become submerged in water one after the other) [+ w (locative) = in what]
    Synonym: natopić się
  8. (reflexive with się, Middle Polish) to drown oneself (to commit suicide by drowning)
    Synonym: utopić się
Conjugation
Conjugation of potopić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potopić
future tense 1st potopię potopimy
2nd potopisz potopicie
3rd potopi potopią
impersonal potopi się
past tense 1st potopiłem,
-(e)m potopił		 potopiłam,
-(e)m potopiła		 potopiłom,
-(e)m potopiło		 potopiliśmy,
-(e)śmy potopili		 potopiłyśmy,
-(e)śmy potopiły
2nd potopiłeś,
-(e)ś potopił		 potopiłaś,
-(e)ś potopiła		 potopiłoś,
-(e)ś potopiło		 potopiliście,
-(e)ście potopili		 potopiłyście,
-(e)ście potopiły
3rd potopił potopiła potopiło potopili potopiły
impersonal potopiono
conditional 1st potopiłbym,
bym potopił		 potopiłabym,
bym potopiła		 potopiłobym,
bym potopiło		 potopilibyśmy,
byśmy potopili		 potopiłybyśmy,
byśmy potopiły
2nd potopiłbyś,
byś potopił		 potopiłabyś,
byś potopiła		 potopiłobyś,
byś potopiło		 potopilibyście,
byście potopili		 potopiłybyście,
byście potopiły
3rd potopiłby,
by potopił		 potopiłaby,
by potopiła		 potopiłoby,
by potopiło		 potopiliby,
by potopili		 potopiłyby,
by potopiły
impersonal potopiono by
imperative 1st niech potopię potopmy
2nd potop potopcie
3rd niech potopi niech potopią
passive adjectival participle potopiony potopiona potopione potopieni potopione
anterior adverbial participle potopiwszy
verbal noun potopienie
Derived terms
nouns

Etymology 2

From po- +‎ topić (“to melt”).

Verb

potopić pf

  1. (transitive) to melt (to cause one thing after the other to turn into a liquid)
  2. (reflexive with się) to melt (to turn into a liquid one after the other)
Conjugation
Conjugation of potopić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potopić
future tense 1st potopię potopimy
2nd potopisz potopicie
3rd potopi potopią
impersonal potopi się
past tense 1st potopiłem,
-(e)m potopił		 potopiłam,
-(e)m potopiła		 potopiłom,
-(e)m potopiło		 potopiliśmy,
-(e)śmy potopili		 potopiłyśmy,
-(e)śmy potopiły
2nd potopiłeś,
-(e)ś potopił		 potopiłaś,
-(e)ś potopiła		 potopiłoś,
-(e)ś potopiło		 potopiliście,
-(e)ście potopili		 potopiłyście,
-(e)ście potopiły
3rd potopił potopiła potopiło potopili potopiły
impersonal potopiono
conditional 1st potopiłbym,
bym potopił		 potopiłabym,
bym potopiła		 potopiłobym,
bym potopiło		 potopilibyśmy,
byśmy potopili		 potopiłybyśmy,
byśmy potopiły
2nd potopiłbyś,
byś potopił		 potopiłabyś,
byś potopiła		 potopiłobyś,
byś potopiło		 potopilibyście,
byście potopili		 potopiłybyście,
byście potopiły
3rd potopiłby,
by potopił		 potopiłaby,
by potopiła		 potopiłoby,
by potopiło		 potopiliby,
by potopili		 potopiłyby,
by potopiły
impersonal potopiono by
imperative 1st niech potopię potopmy
2nd potop potopcie
3rd niech potopi niech potopią
passive adjectival participle potopiony potopiona potopione potopieni potopione
anterior adverbial participle potopiwszy
verbal noun potopienie

Further reading
  • potopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potopić in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “potopić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “potopić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Paweł Kupiszewski (02.03.2023) “POTOPIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • “POTOPIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20.01.2009
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “potopić”, in Słownik języka polskiego‎
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “potopić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “potopić”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 4, Warsaw, page 811

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish potopić. By surface analysis, po- +‎ topić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈtɔpit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: po‧to‧pić

Verb

potopić pf

  1. (transitive) to drown (to kill by drowning many things or people one after the other) [+ w (locative) = in what]
  2. (transitive) to sink (to cause multiple things or people to be submerged in water one after the other) [+ w (locative) = in what]

Conjugation
Conjugation of potopić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potopić
future tense 1st potopiã potopiymy
2nd potopisz potopicie
3rd potopi potopiōm
past tense 1st potopiōłch,
potopiōłech,
potopiōł żech		 potopiyłach
potopiyła żech		 potopiyłoch1)
potopiyło żech1)		 potopiylimy,
potopiylichmy		 potopiyłymy,
potopiyłychmy
2nd potopiōłś,
potopiōłeś,
potopiōł żeś		 potopiyłaś
potopiyła żeś		 potopiyłoś1)
potopiyło żeś1)		 potopiyliście,
potopiyli żeście		 potopiyłyście,
potopiyły żeście
3rd potopiōł potopiyła potopiyło potopiyli potopiyły
pluperfect tense2)
 1st bōłch potopiōł,
bōłech potopiōł,
bōł żech potopiōł		 byłach potopiyła
była żech potopiyła		 byłoch potopiyło1)
było żech potopiyło1)		 byli my potopiyli,
bylichmy potopiyli		 były my potopiyły,
byłychmy potopiyły
2nd bōłś potopiōł,
bōłeś potopiōł,
bōł żeś potopiōł		 byłaś potopiyła
była żeś potopiyła		 byłoś potopiyło1)
było żeś potopiyło1)		 byliście potopiyli,
byli żeście potopiyli		 byłyście potopiyły,
były żeście potopiyły
3rd bōł potopiōł była potopiyła było potopiyło1)
 były my potopiyli,
byłychmy potopiyli		 były potopiyły
conditional 1st bych potopiōł bych potopiyła byście potopiyli by my potopiyły,
bychmy potopiyły
2nd byś potopiōł byś potopiyła byście potopiyli byście potopiyły
3rd by potopiōł by potopiyła by potopiyło by potopiyli by potopiyły
imperative 1st niych potopiã potopmy
2nd potop potopcie
3rd niych potopi niych potopiōm
passive adjectival participle potopiōny potopiōnŏ potopiōne potopiyni potopiōne
verbal noun potopiynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Derived terms
nouns

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.