policzyć
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈli.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: po‧li‧czyć
Verb
policzyć pf (imperfective liczyć)
- (intransitive) to count (to recite numbers in sequence) [+ do (genitive) = to what number]
- Synonym: odliczyć
- (transitive) to count (to perform arithmetic calculations)
- Synonyms: obliczyć, obrachować, przeliczyć
- (transitive) to count (to add up individual units)
- Synonym: przeliczyć
- (transitive) to count (to determine the financial value of something) [+ za (accusative) = for what]
- Synonym: wycenić
- (transitive, usually in the contemporary adverbial participle) to count (to take into consideration when determining quantity)
- (intransitive) to count (to amount to, to number in total)
- (transitive, usually in any participle) to count (to measure i.e. units of distance or time) [+ w (locative) = in what unit], [+ od (genitive) = since when]
- (intransitive) to count on (to hope for something) [+ na (accusative) = on whom/what]
- (transitive) to count on (to expect)
- (transitive, boxing) to count (to recite numbers from ten as a boxer lies in the ring so as to mark the end of a match)
- Synonym: wyliczyć
- (transitive) to count (to consider something as an example of something or as having some quality; to account, to regard as)
- Synonym: wliczyć
- (transitive) to count (to charge or calculate some fee)
- (reflexive with się, of many people) to count oneself
- (reflexive with się, colloquial) to get even, to even the score (to to determine mutual dues by counting them)
- (reflexive with się, colloquial) to get even, to even the score (to get revenge)
Conjugation
Conjugation of policzyć pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | policzyć | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | policzę | policzymy | ||||||||||||||||
2nd | policzysz | policzycie | |||||||||||||||||
3rd | policzy | policzą | |||||||||||||||||
impersonal | policzy się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | policzyłem, -(e)m policzył |
policzyłam, -(e)m policzyła |
policzyłom, -(e)m policzyło |
policzyliśmy, -(e)śmy policzyli |
policzyłyśmy, -(e)śmy policzyły | |||||||||||||
2nd | policzyłeś, -(e)ś policzył |
policzyłaś, -(e)ś policzyła |
policzyłoś, -(e)ś policzyło |
policzyliście, -(e)ście policzyli |
policzyłyście, -(e)ście policzyły | ||||||||||||||
3rd | policzył | policzyła | policzyło | policzyli | policzyły | ||||||||||||||
impersonal | policzono | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | policzyłbym, bym policzył |
policzyłabym, bym policzyła |
policzyłobym, bym policzyło |
policzylibyśmy, byśmy policzyli |
policzyłybyśmy, byśmy policzyły | |||||||||||||
2nd | policzyłbyś, byś policzył |
policzyłabyś, byś policzyła |
policzyłobyś, byś policzyło |
policzylibyście, byście policzyli |
policzyłybyście, byście policzyły | ||||||||||||||
3rd | policzyłby, by policzył |
policzyłaby, by policzyła |
policzyłoby, by policzyło |
policzyliby, by policzyli |
policzyłyby, by policzyły | ||||||||||||||
impersonal | policzono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech policzę | policzmy | ||||||||||||||||
2nd | policz | policzcie | |||||||||||||||||
3rd | niech policzy | niech policzą | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | policzony | policzona | policzone | policzeni | policzone | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | policzywszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | policzenie |
Further reading
- policzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- policzyć się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- policzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.