połakomić

Polish

Etymology

From po- +‎ łakomić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.waˈkɔ.mit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔmit͡ɕ
  • Syllabification: po‧ła‧ko‧mić

Verb

połakomić pf

  1. (reflexive with się) to covet, to help oneself [+ na (accusative) = to something]
    Synonyms: połasić się, połaszczyć się, złasić się

Conjugation
Conjugation of połakomić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive połakomić
future tense 1st połakomię połakomimy
2nd połakomisz połakomicie
3rd połakomi połakomią
impersonal połakomi się
past tense 1st połakomiłem,
-(e)m połakomił		 połakomiłam,
-(e)m połakomiła		 połakomiłom,
-(e)m połakomiło		 połakomiliśmy,
-(e)śmy połakomili		 połakomiłyśmy,
-(e)śmy połakomiły
2nd połakomiłeś,
-(e)ś połakomił		 połakomiłaś,
-(e)ś połakomiła		 połakomiłoś,
-(e)ś połakomiło		 połakomiliście,
-(e)ście połakomili		 połakomiłyście,
-(e)ście połakomiły
3rd połakomił połakomiła połakomiło połakomili połakomiły
impersonal połakomiono
conditional 1st połakomiłbym,
bym połakomił		 połakomiłabym,
bym połakomiła		 połakomiłobym,
bym połakomiło		 połakomilibyśmy,
byśmy połakomili		 połakomiłybyśmy,
byśmy połakomiły
2nd połakomiłbyś,
byś połakomił		 połakomiłabyś,
byś połakomiła		 połakomiłobyś,
byś połakomiło		 połakomilibyście,
byście połakomili		 połakomiłybyście,
byście połakomiły
3rd połakomiłby,
by połakomił		 połakomiłaby,
by połakomiła		 połakomiłoby,
by połakomiło		 połakomiliby,
by połakomili		 połakomiłyby,
by połakomiły
impersonal połakomiono by
imperative 1st niech połakomię połakommy
2nd połakom połakomcie
3rd niech połakomi niech połakomią
anterior adverbial participle połakomiwszy
verbal noun połakomienie
adjective
nouns
verb

Further reading
  • połakomić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • połakomić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.