łakomić

Polish

Etymology

From łakomy +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /waˈkɔ.mit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔmit͡ɕ
  • Syllabification: ła‧ko‧mić

Verb

łakomić impf

  1. (reflexive with się) to desire, to want [+ na (accusative)]

Conjugation
Conjugation of łakomić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive łakomić
present tense 1st łakomię łakomimy
2nd łakomisz łakomicie
3rd łakomi łakomią
impersonal łakomi się
past tense 1st łakomiłem,
-(e)m łakomił		 łakomiłam,
-(e)m łakomiła		 łakomiłom,
-(e)m łakomiło		 łakomiliśmy,
-(e)śmy łakomili		 łakomiłyśmy,
-(e)śmy łakomiły
2nd łakomiłeś,
-(e)ś łakomił		 łakomiłaś,
-(e)ś łakomiła		 łakomiłoś,
-(e)ś łakomiło		 łakomiliście,
-(e)ście łakomili		 łakomiłyście,
-(e)ście łakomiły
3rd łakomił łakomiła łakomiło łakomili łakomiły
impersonal łakomiono
future tense 1st będę łakomił,
będę łakomić		 będę łakomiła,
będę łakomić		 będę łakomiło,
będę łakomić		 będziemy łakomili,
będziemy łakomić		 będziemy łakomiły,
będziemy łakomić
2nd będziesz łakomił,
będziesz łakomić		 będziesz łakomiła,
będziesz łakomić		 będziesz łakomiło,
będziesz łakomić		 będziecie łakomili,
będziecie łakomić		 będziecie łakomiły,
będziecie łakomić
3rd będzie łakomił,
będzie łakomić		 będzie łakomiła,
będzie łakomić		 będzie łakomiło,
będzie łakomić		 będą łakomili,
będą łakomić		 będą łakomiły,
będą łakomić
impersonal będzie łakomić się
conditional 1st łakomiłbym,
bym łakomił		 łakomiłabym,
bym łakomiła		 łakomiłobym,
bym łakomiło		 łakomilibyśmy,
byśmy łakomili		 łakomiłybyśmy,
byśmy łakomiły
2nd łakomiłbyś,
byś łakomił		 łakomiłabyś,
byś łakomiła		 łakomiłobyś,
byś łakomiło		 łakomilibyście,
byście łakomili		 łakomiłybyście,
byście łakomiły
3rd łakomiłby,
by łakomił		 łakomiłaby,
by łakomiła		 łakomiłoby,
by łakomiło		 łakomiliby,
by łakomili		 łakomiłyby,
by łakomiły
impersonal łakomiono by
imperative 1st niech łakomię łakommy
2nd łakom łakomcie
3rd niech łakomi niech łakomią
active adjectival participle łakomiący łakomiąca łakomiące łakomiący łakomiące
contemporary adverbial participle łakomiąc
verbal noun łakomienie

Derived terms
verb
nouns
verb

Further reading
  • łakomić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • łakomić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.