osłupieć

Polish

Etymology

From o- +‎ słup +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔsˈwu.pjɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -upjɛt͡ɕ
  • Syllabification: os‧łu‧pieć

Verb

osłupieć pf

  1. (intransitive, colloquial) to be poleaxed, to be struck dumb
    Synonym: zdębieć

Conjugation
Conjugation of osłupieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive osłupieć
future tense 1st osłupieję osłupiejemy
2nd osłupiejesz osłupiejecie
3rd osłupieje osłupieją
impersonal osłupieje się
past tense 1st osłupiałem,
-(e)m osłupiał		 osłupiałam,
-(e)m osłupiała		 osłupiałom,
-(e)m osłupiało		 osłupieliśmy,
-(e)śmy osłupieli		 osłupiałyśmy,
-(e)śmy osłupiały
2nd osłupiałeś,
-(e)ś osłupiał		 osłupiałaś,
-(e)ś osłupiała		 osłupiałoś,
-(e)ś osłupiało		 osłupieliście,
-(e)ście osłupieli		 osłupiałyście,
-(e)ście osłupiały
3rd osłupiał osłupiała osłupiało osłupieli osłupiały
impersonal osłupiano
conditional 1st osłupiałbym,
bym osłupiał		 osłupiałabym,
bym osłupiała		 osłupiałobym,
bym osłupiało		 osłupielibyśmy,
byśmy osłupieli		 osłupiałybyśmy,
byśmy osłupiały
2nd osłupiałbyś,
byś osłupiał		 osłupiałabyś,
byś osłupiała		 osłupiałobyś,
byś osłupiało		 osłupielibyście,
byście osłupieli		 osłupiałybyście,
byście osłupiały
3rd osłupiałby,
by osłupiał		 osłupiałaby,
by osłupiała		 osłupiałoby,
by osłupiało		 osłupieliby,
by osłupieli		 osłupiałyby,
by osłupiały
impersonal osłupiano by
imperative 1st niech osłupieję osłupiejmy
2nd osłupiej osłupiejcie
3rd niech osłupieje niech osłupieją
anterior adverbial participle osłupiawszy
verbal noun osłupienie

Derived terms
adjective
  • osłupiały
noun
  • osłupienie

Further reading
  • osłupieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osłupieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.