oklepać

Polish

Etymology

From o- +‎ klepać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈklɛ.pat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛpat͡ɕ
  • Syllabification: o‧kle‧pać

Verb

oklepać pf (imperfective oklepywać)

  1. (transitive, reflexive) to pat the surface of, to slap the surface of
  2. (reflexive with się, colloquial) to become clichéd, to become hackneyed, to wear thin
    Synonyms: obrzydnąć, spospolicieć, spowszednieć, znudzić się

Conjugation
Conjugation of oklepać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oklepać
future tense 1st oklepię oklepiemy
2nd oklepiesz oklepiecie
3rd oklepie oklepią
impersonal oklepie się
past tense 1st oklepałem,
-(e)m oklepał		 oklepałam,
-(e)m oklepała		 oklepałom,
-(e)m oklepało		 oklepaliśmy,
-(e)śmy oklepali		 oklepałyśmy,
-(e)śmy oklepały
2nd oklepałeś,
-(e)ś oklepał		 oklepałaś,
-(e)ś oklepała		 oklepałoś,
-(e)ś oklepało		 oklepaliście,
-(e)ście oklepali		 oklepałyście,
-(e)ście oklepały
3rd oklepał oklepała oklepało oklepali oklepały
impersonal oklepano
conditional 1st oklepałbym,
bym oklepał		 oklepałabym,
bym oklepała		 oklepałobym,
bym oklepało		 oklepalibyśmy,
byśmy oklepali		 oklepałybyśmy,
byśmy oklepały
2nd oklepałbyś,
byś oklepał		 oklepałabyś,
byś oklepała		 oklepałobyś,
byś oklepało		 oklepalibyście,
byście oklepali		 oklepałybyście,
byście oklepały
3rd oklepałby,
by oklepał		 oklepałaby,
by oklepała		 oklepałoby,
by oklepało		 oklepaliby,
by oklepali		 oklepałyby,
by oklepały
impersonal oklepano by
imperative 1st niech oklepię oklepmy
2nd oklep oklepcie
3rd niech oklepie niech oklepią
passive adjectival participle oklepany oklepana oklepane oklepani oklepane
anterior adverbial participle oklepawszy
verbal noun oklepanie

Further reading
  • oklepać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oklepać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.