obrzydnąć

Polish

Etymology

From o- +‎ brzydnąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈbʐɨd.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨdnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: o‧brzyd‧nąć

Verb

obrzydnąć pf

  1. (intransitive) to become boring, to become tiresome, to wear thin

Conjugation
Conjugation of obrzydnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obrzydnąć
future tense 1st obrzydnę obrzydniemy
2nd obrzydniesz obrzydniecie
3rd obrzydnie obrzydną
impersonal obrzydnie się
past tense 1st obrzydłem,
-(e)m obrzydł		 obrzydłam,
-(e)m obrzydła		 obrzydłom,
-(e)m obrzydło		 obrzydliśmy,
-(e)śmy obrzydli		 obrzydłyśmy,
-(e)śmy obrzydły
2nd obrzydłeś,
-(e)ś obrzydł		 obrzydłaś,
-(e)ś obrzydła		 obrzydłoś,
-(e)ś obrzydło		 obrzydliście,
-(e)ście obrzydli		 obrzydłyście,
-(e)ście obrzydły
3rd obrzydł obrzydła obrzydło obrzydli obrzydły
impersonal obrzydnięto
conditional 1st obrzydłbym,
bym obrzydł		 obrzydłabym,
bym obrzydła		 obrzydłobym,
bym obrzydło		 obrzydlibyśmy,
byśmy obrzydli		 obrzydłybyśmy,
byśmy obrzydły
2nd obrzydłbyś,
byś obrzydł		 obrzydłabyś,
byś obrzydła		 obrzydłobyś,
byś obrzydło		 obrzydlibyście,
byście obrzydli		 obrzydłybyście,
byście obrzydły
3rd obrzydłby,
by obrzydł		 obrzydłaby,
by obrzydła		 obrzydłoby,
by obrzydło		 obrzydliby,
by obrzydli		 obrzydłyby,
by obrzydły
impersonal obrzydnięto by
imperative 1st niech obrzydnę obrzydnijmy
2nd obrzydnij obrzydnijcie
3rd niech obrzydnie niech obrzydną
anterior adverbial participle obrzydłszy
verbal noun obrzydnięcie

Further reading
  • obrzydnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obrzydnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.