odpuścić

Polish

From od- +‎ puścić; a calque of Latin absolvō.

odpuścić pf (imperfective odpuszczać)

(transitive) to absolve, to pardon, to remit
Synonyms: wybaczyć, przebaczyć, darować
(transitive) to let go
Synonym: puścić

Conjugation of odpuścić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odpuścić
future tense	1^st	odpuszczę			odpuścimy
	2^nd	odpuścisz			odpuścicie
	3^rd	odpuści			odpuszczą
	impersonal	odpuści się
past tense	1^st	odpuściłem, -(e)m odpuścił	odpuściłam, -(e)m odpuściła	odpuściłom, -(e)m odpuściło	odpuściliśmy, -(e)śmy odpuścili	odpuściłyśmy, -(e)śmy odpuściły
	2^nd	odpuściłeś, -(e)ś odpuścił	odpuściłaś, -(e)ś odpuściła	odpuściłoś, -(e)ś odpuściło	odpuściliście, -(e)ście odpuścili	odpuściłyście, -(e)ście odpuściły
	3^rd	odpuścił	odpuściła	odpuściło	odpuścili	odpuściły
	impersonal	odpuszczono
conditional	1^st	odpuściłbym, bym odpuścił	odpuściłabym, bym odpuściła	odpuściłobym, bym odpuściło	odpuścilibyśmy, byśmy odpuścili	odpuściłybyśmy, byśmy odpuściły
	2^nd	odpuściłbyś, byś odpuścił	odpuściłabyś, byś odpuściła	odpuściłobyś, byś odpuściło	odpuścilibyście, byście odpuścili	odpuściłybyście, byście odpuściły
	3^rd	odpuściłby, by odpuścił	odpuściłaby, by odpuściła	odpuściłoby, by odpuściło	odpuściliby, by odpuścili	odpuściłyby, by odpuściły
	impersonal	odpuszczono by
imperative	1^st	niech odpuszczę			odpuśćmy
	2^nd	odpuść			odpuśćcie
	3^rd	niech odpuści			niech odpuszczą
passive adjectival participle		odpuszczony	odpuszczona	odpuszczone	odpuszczeni	odpuszczone
anterior adverbial participle		odpuściwszy
verbal noun		odpuszczenie