nieotkładny

From nie- +‎ otkładać +‎ -ny. First attested in 1467.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɲɛɔtkɫadnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɲɛɔtkɫadnɨ/

nieotkładny (not comparable)

1. undelayable
   • 1868 [1467], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎, volume XV, Lviv, page 77:

     Nobilis Das[zko]... proposuit super... [Dy]mithr... et [Kalinik]... pro fideiussoria iuxta citacionem non reposicionalem al. podlu[g] poszw (leg. pozwu) nyeothkladnego

     [Nobilis Das[zko]... proposuit super... [Dy]mitr... et [Kalinik]... pro fideiussoria iuxta citacionem non reposicionalem al. podłu[g] pozwu nieotkładnego]

• Polish: nieodkładny

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(nieodkładny) nieotkładny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN