naddać
Old Polish
Etymology
From nad- + dać. First attested in the middle of the 15th century. Compare Old Czech naddati.
Verb
naddać pf
- to add, to pile on
- 1981-2001 [Middle of the 15th century], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume III, Dąbrówka Kujawska, [[w:Krakow|Krakow}}, page 41:
- Curam illius habe et quodcumque supererogaveris, naddasch, ego... reddam tibi (Luc 10, 35)
- [Curam illius habe et quodcumque supererogaveris, naddasz, ego... reddam tibi (Luc 10, 35)]
Descendants
- Polish: naddać
References
- Bańkowski, Andrzej (2000) “naddać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “naddać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish naddać. By surface analysis, nad- + dać. Compare Kashubian naddac and Russian надда́ть (naddátʹ).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnad.dat͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈnad.dat͡ɕ/
- Rhymes: -addat͡ɕ
- Syllabification: nad‧dać
Verb
naddać pf (imperfective naddawać)
- (transitive, sewing) to adjust longer fabric to shorter fabric by wrinkling it appropriately while sewing (Is there an English equivalent to this definition?)
- (transitive) to extend, to add on to (to add more fabric in some place to make the garment wider or longer)
- (transitive) to cause the emergence of some additional features that go beyond the adopted assumptions (Is there an English equivalent to this definition?)
- (transitive, archaic) to overgive (to give too much)
- (transitive, Middle Polish) to say additionally, to add, to chime in
- Synonym: dopowiedzieć
Conjugation
Conjugation of naddać pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | naddać | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | naddam | naddamy | ||||||||||||||||
2nd | naddasz | naddacie | |||||||||||||||||
3rd | nadda | naddadzą | |||||||||||||||||
impersonal | nadda się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | naddałem, -(e)m naddał |
naddałam, -(e)m naddała |
naddałom, -(e)m naddało |
naddaliśmy, -(e)śmy naddali |
naddałyśmy, -(e)śmy naddały | |||||||||||||
2nd | naddałeś, -(e)ś naddał |
naddałaś, -(e)ś naddała |
naddałoś, -(e)ś naddało |
naddaliście, -(e)ście naddali |
naddałyście, -(e)ście naddały | ||||||||||||||
3rd | naddał | naddała | naddało | naddali | naddały | ||||||||||||||
impersonal | naddano | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | naddałbym, bym naddał |
naddałabym, bym naddała |
naddałobym, bym naddało |
naddalibyśmy, byśmy naddali |
naddałybyśmy, byśmy naddały | |||||||||||||
2nd | naddałbyś, byś naddał |
naddałabyś, byś naddała |
naddałobyś, byś naddało |
naddalibyście, byście naddali |
naddałybyście, byście naddały | ||||||||||||||
3rd | naddałby, by naddał |
naddałaby, by naddała |
naddałoby, by naddało |
naddaliby, by naddali |
naddałyby, by naddały | ||||||||||||||
impersonal | naddano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech naddam | naddajmy | ||||||||||||||||
2nd | naddaj | naddajcie | |||||||||||||||||
3rd | niech nadda | niech naddadzą | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | naddany | naddana | naddane | naddani | naddane | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | naddawszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | naddanie |
Further reading
- naddać in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “naddać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Aleksandra Wieczorek (09.09.2022) “NADDAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “naddać”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “naddać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “naddać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 33
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.