korcić

Polish

Etymology

Borrowed from Ukrainian корті́ти (kortíty), from Proto-Slavic *kъrtěti. Doublet of karcić (“to scold”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkɔr.t͡ɕit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔrt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: kor‧cić

Verb

korcić impf (perfective skorcić)

  1. (transitive) to entice, to tempt
    Synonyms: kusić, nęcić

Conjugation
Conjugation of korcić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive korcić
present tense 1st korcę korcimy
2nd korcisz korcicie
3rd korci korcą
impersonal korci się
past tense 1st korciłem,
-(e)m korcił		 korciłam,
-(e)m korciła		 korciłom,
-(e)m korciło		 korciliśmy,
-(e)śmy korcili		 korciłyśmy,
-(e)śmy korciły
2nd korciłeś,
-(e)ś korcił		 korciłaś,
-(e)ś korciła		 korciłoś,
-(e)ś korciło		 korciliście,
-(e)ście korcili		 korciłyście,
-(e)ście korciły
3rd korcił korciła korciło korcili korciły
impersonal korcono
future tense 1st będę korcił,
będę korcić		 będę korciła,
będę korcić		 będę korciło,
będę korcić		 będziemy korcili,
będziemy korcić		 będziemy korciły,
będziemy korcić
2nd będziesz korcił,
będziesz korcić		 będziesz korciła,
będziesz korcić		 będziesz korciło,
będziesz korcić		 będziecie korcili,
będziecie korcić		 będziecie korciły,
będziecie korcić
3rd będzie korcił,
będzie korcić		 będzie korciła,
będzie korcić		 będzie korciło,
będzie korcić		 będą korcili,
będą korcić		 będą korciły,
będą korcić
impersonal będzie korcić się
conditional 1st korciłbym,
bym korcił		 korciłabym,
bym korciła		 korciłobym,
bym korciło		 korcilibyśmy,
byśmy korcili		 korciłybyśmy,
byśmy korciły
2nd korciłbyś,
byś korcił		 korciłabyś,
byś korciła		 korciłobyś,
byś korciło		 korcilibyście,
byście korcili		 korciłybyście,
byście korciły
3rd korciłby,
by korcił		 korciłaby,
by korciła		 korciłoby,
by korciło		 korciliby,
by korcili		 korciłyby,
by korciły
impersonal korcono by
imperative 1st niech korcę korćmy
2nd korć korćcie
3rd niech korci niech korcą
active adjectival participle korcący korcąca korcące korcący korcące
passive adjectival participle korcony korcona korcone korceni korcone
contemporary adverbial participle korcąc
verbal noun korcenie

Further reading
  • korcić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • korcić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.