kolebać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kolěbati.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔˈlɛ.bat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛbat͡ɕ
  • Syllabification: ko‧le‧bać

Verb

kolebać impf

  1. (transitive, archaic or literary) to swing, to rock
    Synonym: kołysać
  2. (reflexive with się, archaic or literary) to sway, to rock
    Synonym: kołysać się

Conjugation
Conjugation of kolebać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kolebać
present tense 1st kolebię kolebiemy
2nd kolebiesz kolebiecie
3rd kolebie kolebią
impersonal kolebie się
past tense 1st kolebałem,
-(e)m kolebał		 kolebałam,
-(e)m kolebała		 kolebałom,
-(e)m kolebało		 kolebaliśmy,
-(e)śmy kolebali		 kolebałyśmy,
-(e)śmy kolebały
2nd kolebałeś,
-(e)ś kolebał		 kolebałaś,
-(e)ś kolebała		 kolebałoś,
-(e)ś kolebało		 kolebaliście,
-(e)ście kolebali		 kolebałyście,
-(e)ście kolebały
3rd kolebał kolebała kolebało kolebali kolebały
impersonal kolebano
future tense 1st będę kolebał,
będę kolebać		 będę kolebała,
będę kolebać		 będę kolebało,
będę kolebać		 będziemy kolebali,
będziemy kolebać		 będziemy kolebały,
będziemy kolebać
2nd będziesz kolebał,
będziesz kolebać		 będziesz kolebała,
będziesz kolebać		 będziesz kolebało,
będziesz kolebać		 będziecie kolebali,
będziecie kolebać		 będziecie kolebały,
będziecie kolebać
3rd będzie kolebał,
będzie kolebać		 będzie kolebała,
będzie kolebać		 będzie kolebało,
będzie kolebać		 będą kolebali,
będą kolebać		 będą kolebały,
będą kolebać
impersonal będzie kolebać się
conditional 1st kolebałbym,
bym kolebał		 kolebałabym,
bym kolebała		 kolebałobym,
bym kolebało		 kolebalibyśmy,
byśmy kolebali		 kolebałybyśmy,
byśmy kolebały
2nd kolebałbyś,
byś kolebał		 kolebałabyś,
byś kolebała		 kolebałobyś,
byś kolebało		 kolebalibyście,
byście kolebali		 kolebałybyście,
byście kolebały
3rd kolebałby,
by kolebał		 kolebałaby,
by kolebała		 kolebałoby,
by kolebało		 kolebaliby,
by kolebali		 kolebałyby,
by kolebały
impersonal kolebano by
imperative 1st niech kolebię kolebmy
2nd koleb kolebcie
3rd niech kolebie niech kolebią
active adjectival participle kolebiący kolebiąca kolebiące kolebiący kolebiące
contemporary adverbial participle kolebiąc
verbal noun kolebanie

Further reading
  • kolebać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kolebać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.