klęczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *klęčati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈklɛn.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: klę‧czeć

Verb

klęczeć impf

  1. (intransitive) to kneel (to rest on the knees)

Conjugation
Conjugation of klęczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klęczeć
present tense 1st klęczę klęczymy
2nd klęczysz klęczycie
3rd klęczy klęczą
impersonal klęczy się
past tense 1st klęczałem,
-(e)m klęczał		 klęczałam,
-(e)m klęczała		 klęczałom,
-(e)m klęczało		 klęczeliśmy,
-(e)śmy klęczeli		 klęczałyśmy,
-(e)śmy klęczały
2nd klęczałeś,
-(e)ś klęczał		 klęczałaś,
-(e)ś klęczała		 klęczałoś,
-(e)ś klęczało		 klęczeliście,
-(e)ście klęczeli		 klęczałyście,
-(e)ście klęczały
3rd klęczał klęczała klęczało klęczeli klęczały
impersonal klęczano
future tense 1st będę klęczał,
będę klęczeć		 będę klęczała,
będę klęczeć		 będę klęczało,
będę klęczeć		 będziemy klęczeli,
będziemy klęczeć		 będziemy klęczały,
będziemy klęczeć
2nd będziesz klęczał,
będziesz klęczeć		 będziesz klęczała,
będziesz klęczeć		 będziesz klęczało,
będziesz klęczeć		 będziecie klęczeli,
będziecie klęczeć		 będziecie klęczały,
będziecie klęczeć
3rd będzie klęczał,
będzie klęczeć		 będzie klęczała,
będzie klęczeć		 będzie klęczało,
będzie klęczeć		 będą klęczeli,
będą klęczeć		 będą klęczały,
będą klęczeć
impersonal będzie klęczeć się
conditional 1st klęczałbym,
bym klęczał		 klęczałabym,
bym klęczała		 klęczałobym,
bym klęczało		 klęczelibyśmy,
byśmy klęczeli		 klęczałybyśmy,
byśmy klęczały
2nd klęczałbyś,
byś klęczał		 klęczałabyś,
byś klęczała		 klęczałobyś,
byś klęczało		 klęczelibyście,
byście klęczeli		 klęczałybyście,
byście klęczały
3rd klęczałby,
by klęczał		 klęczałaby,
by klęczała		 klęczałoby,
by klęczało		 klęczeliby,
by klęczeli		 klęczałyby,
by klęczały
impersonal klęczano by
imperative 1st niech klęczę klęczmy
2nd klęcz klęczcie
3rd niech klęczy niech klęczą
active adjectival participle klęczący klęcząca klęczące klęczący klęczące
contemporary adverbial participle klęcząc
verbal noun klęczenie

Further reading
  • klęczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klęczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.