geyma
Icelandic
Etymology
From Old Norse geyma (“keep, watch”), from Proto-Germanic *gaumijaną; cognate with Gothic 𐌲𐌰𐌿𐌼𐌾𐌰𐌽 (gaumjan).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈceiːma]
- Rhymes: -eiːma
Verb
geyma (weak verb, third-person singular past indicative geymdi, supine geymt)
Declension
geyma — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að geyma | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
geymt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
geymandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég geymi | við geymum | present (nútíð) |
ég geymi | við geymum |
| þú geymir | þið geymið | þú geymir | þið geymið | ||
| hann, hún, það geymir | þeir, þær, þau geyma | hann, hún, það geymi | þeir, þær, þau geymi | ||
| past (þátíð) |
ég geymdi | við geymdum | past (þátíð) |
ég geymdi | við geymdum |
| þú geymdir | þið geymduð | þú geymdir | þið geymduð | ||
| hann, hún, það geymdi | þeir, þær, þau geymdu | hann, hún, það geymdi | þeir, þær, þau geymdu | ||
| imperative (boðháttur) |
geym (þú) | geymið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| geymdu | geymiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
geymast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að geymast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
geymst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
geymandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég geymist | við geymumst | present (nútíð) |
ég geymist | við geymumst |
| þú geymist | þið geymist | þú geymist | þið geymist | ||
| hann, hún, það geymist | þeir, þær, þau geymast | hann, hún, það geymist | þeir, þær, þau geymist | ||
| past (þátíð) |
ég geymdist | við geymdumst | past (þátíð) |
ég geymdist | við geymdumst |
| þú geymdist | þið geymdust | þú geymdist | þið geymdust | ||
| hann, hún, það geymdist | þeir, þær, þau geymdust | hann, hún, það geymdist | þeir, þær, þau geymdust | ||
| imperative (boðháttur) |
geymst (þú) | geymist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| geymstu | geymisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
geymdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
geymdur | geymd | geymt | geymdir | geymdar | geymd | |
| accusative (þolfall) |
geymdan | geymda | geymt | geymda | geymdar | geymd | |
| dative (þágufall) |
geymdum | geymdri | geymdu | geymdum | geymdum | geymdum | |
| genitive (eignarfall) |
geymds | geymdrar | geymds | geymdra | geymdra | geymdra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
geymdi | geymda | geymda | geymdu | geymdu | geymdu | |
| accusative (þolfall) |
geymda | geymdu | geymda | geymdu | geymdu | geymdu | |
| dative (þágufall) |
geymda | geymdu | geymda | geymdu | geymdu | geymdu | |
| genitive (eignarfall) |
geymda | geymdu | geymda | geymdu | geymdu | geymdu | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.