dziwaczeć

Polish

Etymology

From dziwak +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /d͡ʑiˈva.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: dzi‧wa‧czeć

Verb

dziwaczeć impf (perfective zdziwaczeć)

  1. (intransitive) to become eccentric, to become kooky, to become odd

Conjugation
Conjugation of dziwaczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dziwaczeć
present tense 1st dziwaczeję dziwaczejemy
2nd dziwaczejesz dziwaczejecie
3rd dziwaczeje dziwaczeją
impersonal dziwaczeje się
past tense 1st dziwaczałem,
-(e)m dziwaczał		 dziwaczałam,
-(e)m dziwaczała		 dziwaczałom,
-(e)m dziwaczało		 dziwaczeliśmy,
-(e)śmy dziwaczeli		 dziwaczałyśmy,
-(e)śmy dziwaczały
2nd dziwaczałeś,
-(e)ś dziwaczał		 dziwaczałaś,
-(e)ś dziwaczała		 dziwaczałoś,
-(e)ś dziwaczało		 dziwaczeliście,
-(e)ście dziwaczeli		 dziwaczałyście,
-(e)ście dziwaczały
3rd dziwaczał dziwaczała dziwaczało dziwaczeli dziwaczały
impersonal dziwaczano
future tense 1st będę dziwaczał,
będę dziwaczeć		 będę dziwaczała,
będę dziwaczeć		 będę dziwaczało,
będę dziwaczeć		 będziemy dziwaczeli,
będziemy dziwaczeć		 będziemy dziwaczały,
będziemy dziwaczeć
2nd będziesz dziwaczał,
będziesz dziwaczeć		 będziesz dziwaczała,
będziesz dziwaczeć		 będziesz dziwaczało,
będziesz dziwaczeć		 będziecie dziwaczeli,
będziecie dziwaczeć		 będziecie dziwaczały,
będziecie dziwaczeć
3rd będzie dziwaczał,
będzie dziwaczeć		 będzie dziwaczała,
będzie dziwaczeć		 będzie dziwaczało,
będzie dziwaczeć		 będą dziwaczeli,
będą dziwaczeć		 będą dziwaczały,
będą dziwaczeć
impersonal będzie dziwaczeć się
conditional 1st dziwaczałbym,
bym dziwaczał		 dziwaczałabym,
bym dziwaczała		 dziwaczałobym,
bym dziwaczało		 dziwaczelibyśmy,
byśmy dziwaczeli		 dziwaczałybyśmy,
byśmy dziwaczały
2nd dziwaczałbyś,
byś dziwaczał		 dziwaczałabyś,
byś dziwaczała		 dziwaczałobyś,
byś dziwaczało		 dziwaczelibyście,
byście dziwaczeli		 dziwaczałybyście,
byście dziwaczały
3rd dziwaczałby,
by dziwaczał		 dziwaczałaby,
by dziwaczała		 dziwaczałoby,
by dziwaczało		 dziwaczeliby,
by dziwaczeli		 dziwaczałyby,
by dziwaczały
impersonal dziwaczano by
imperative 1st niech dziwaczeję dziwaczejmy
2nd dziwaczej dziwaczejcie
3rd niech dziwaczeje niech dziwaczeją
active adjectival participle dziwaczejący dziwaczejąca dziwaczejące dziwaczejący dziwaczejące
contemporary adverbial participle dziwaczejąc
verbal noun dziwaczenie
adjectives
nouns
verbs

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.