dziwaczny

Polish

Etymology

From dziwak +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /d͡ʑiˈvat͡ʂ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -at͡ʂnɨ
Syllabification: dzi‧wacz‧ny

Adjective

dziwaczny (comparative dziwaczniejszy, superlative najdziwaczniejszy, derived adverb dziwacznie)

weird, bizarre

Declension

Declension of dziwaczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dziwaczny		dziwaczna	dziwaczne	dziwaczni	dziwaczne
genitive	dziwacznego		dziwacznej	dziwacznego	dziwacznych
dative	dziwacznemu		dziwacznej	dziwacznemu	dziwacznym
accusative	dziwacznego	dziwaczny	dziwaczną	dziwaczne	dziwacznych	dziwaczne
instrumental	dziwacznym		dziwaczną	dziwacznym	dziwacznymi
locative	dziwacznym		dziwacznej	dziwacznym	dziwacznych

Related terms

adjective

dziwny

adverb

dziwnie

nouns

verbs

Further reading

dziwaczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dziwaczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.