dingla
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtiŋla/
- Rhymes: -iŋla
Verb
dingla (weak verb, third-person singular past indicative dinglaði, supine dinglað)
Conjugation
dingla — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að dingla | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
dinglað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dinglandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég dingla | við dinglum | present (nútíð) |
ég dingli | við dinglum |
þú dinglar | þið dinglið | þú dinglir | þið dinglið | ||
hann, hún, það dinglar | þeir, þær, þau dingla | hann, hún, það dingli | þeir, þær, þau dingli | ||
past (þátíð) |
ég dinglaði | við dingluðum | past (þátíð) |
ég dinglaði | við dingluðum |
þú dinglaðir | þið dingluðuð | þú dinglaðir | þið dingluðuð | ||
hann, hún, það dinglaði | þeir, þær, þau dingluðu | hann, hún, það dinglaði | þeir, þær, þau dingluðu | ||
imperative (boðháttur) |
dingla (þú) | dinglið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
dinglaðu | dingliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
dinglast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að dinglast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
dinglast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dinglandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég dinglast | við dinglumst | present (nútíð) |
ég dinglist | við dinglumst |
þú dinglast | þið dinglist | þú dinglist | þið dinglist | ||
hann, hún, það dinglast | þeir, þær, þau dinglast | hann, hún, það dinglist | þeir, þær, þau dinglist | ||
past (þátíð) |
ég dinglaðist | við dingluðumst | past (þátíð) |
ég dinglaðist | við dingluðumst |
þú dinglaðist | þið dingluðust | þú dinglaðist | þið dingluðust | ||
hann, hún, það dinglaðist | þeir, þær, þau dingluðust | hann, hún, það dinglaðist | þeir, þær, þau dingluðust | ||
imperative (boðháttur) |
dinglast (þú) | dinglist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
dinglastu | dinglisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
dinglaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
dinglaður | dingluð | dinglað | dinglaðir | dinglaðar | dingluð | |
accusative (þolfall) |
dinglaðan | dinglaða | dinglað | dinglaða | dinglaðar | dingluð | |
dative (þágufall) |
dingluðum | dinglaðri | dingluðu | dingluðum | dingluðum | dingluðum | |
genitive (eignarfall) |
dinglaðs | dinglaðrar | dinglaðs | dinglaðra | dinglaðra | dinglaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
dinglaði | dinglaða | dinglaða | dingluðu | dingluðu | dingluðu | |
accusative (þolfall) |
dinglaða | dingluðu | dinglaða | dingluðu | dingluðu | dingluðu | |
dative (þágufall) |
dinglaða | dingluðu | dinglaða | dingluðu | dingluðu | dingluðu | |
genitive (eignarfall) |
dinglaða | dingluðu | dinglaða | dingluðu | dingluðu | dingluðu |
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Swedish
Etymology
From dangla. Probably from Proto-Germanic *dangijaną with original meaning "strike lightly and often". Doublet of dänga. Compare Icelandic dingla, Danish dingle, English dingle-dangle. See also tingeltangel.
Conjugation
Conjugation of dingla (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | dingla | dinglas | ||
Supine | dinglat | dinglats | ||
Imperative | dingla | — | ||
Imper. plural1 | dinglen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | dinglar | dinglade | dinglas | dinglades |
Ind. plural1 | dingla | dinglade | dinglas | dinglades |
Subjunctive2 | dingle | dinglade | dingles | dinglades |
Participles | ||||
Present participle | dinglande | |||
Past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |
References
- dingla in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- dingla in Svensk ordbok (SO)
- dingla in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- dingla in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.