byggja

Faroese

Etymology

From Old Norse byggja, byggva. Compare Scots big.

Verb

byggja (third person singular past indicative bygdi, third person plural past indicative bygdu, supine bygt)

  1. to build

Conjugation
Conjugation of byggja (group v-12)
infinitive byggja
supine bygt
participle (a7)1 byggjandi bygdur
present past
first singular byggi bygdi
second singular byggir bygdi
third singular byggir bygdi
plural byggja bygdu
imperative
singular bygg!
plural byggið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse byggja, byggva. Compare Scots big.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɪcːa/
  • Rhymes: -ɪcːa

Verb

byggja (weak verb, third-person singular past indicative byggði, supine byggt)

  1. to build
  2. to be built
  3. to base
  4. to inhabit

Conjugation
byggja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að byggja
supine
(sagnbót)		 byggt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 byggjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég byggi við byggjum present
(nútíð)		 ég byggi við byggjum
þú byggir þið byggið þú byggir þið byggið
hann, hún, það byggir þeir, þær, þau byggja hann, hún, það byggi þeir, þær, þau byggi
past
(þátíð)		 ég byggði við byggðum past
(þátíð)		 ég byggði við byggðum
þú byggðir þið byggðuð þú byggðir þið byggðuð
hann, hún, það byggði þeir, þær, þau byggðu hann, hún, það byggði þeir, þær, þau byggðu
imperative
(boðháttur)		 bygg (þú) byggið (þið)
Forms with appended personal pronoun
byggðu byggiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
byggjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að byggjast
supine
(sagnbót)		 byggst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 byggjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég byggist við byggjumst present
(nútíð)		 ég byggist við byggjumst
þú byggist þið byggist þú byggist þið byggist
hann, hún, það byggist þeir, þær, þau byggjast hann, hún, það byggist þeir, þær, þau byggist
past
(þátíð)		 ég byggðist við byggðumst past
(þátíð)		 ég byggðist við byggðumst
þú byggðist þið byggðust þú byggðist þið byggðust
hann, hún, það byggðist þeir, þær, þau byggðust hann, hún, það byggðist þeir, þær, þau byggðust
imperative
(boðháttur)		 byggst (þú) byggist (þið)
Forms with appended personal pronoun
byggstu byggisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
byggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 byggður byggð byggt byggðir byggðar byggð
accusative
(þolfall)		 byggðan byggða byggt byggða byggðar byggð
dative
(þágufall)		 byggðum byggðri byggðu byggðum byggðum byggðum
genitive
(eignarfall)		 byggðs byggðrar byggðs byggðra byggðra byggðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 byggði byggða byggða byggðu byggðu byggðu
accusative
(þolfall)		 byggða byggðu byggða byggðu byggðu byggðu
dative
(þágufall)		 byggða byggðu byggða byggðu byggðu byggðu
genitive
(eignarfall)		 byggða byggðu byggða byggðu byggðu byggðu

Norwegian Nynorsk

Alternative forms
  • byggje (e- and split infinitives, also with j-infix)
  • bygga, bygge (without the j-infix)

Etymology

From Old Norse byggja, byggva, from Proto-Germanic *būwijaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /²bʏʝːɑ/, [²bʷʏʷʝːɑ], [²bʷʏʷɟ͡ʝːɑ], [²bʷʏʷɟːɑ]

Verb

byggja (present tense byggjer, past tense bygde, past participle bygt/bygd, passive infinitive byggjast, present participle byggjande, imperative bygg)

  1. to build
    Dei skal byggja eit nytt kjøpesenter her.
    They will build a new shopping centre here.

Derived terms

References

Old Norse

Etymology 1

From Proto-Germanic *būwijaną (“to build, settle”).

Alternative forms

Verb

byggja (singular past indicative bygði, plural past indicative bygðu, past participle bygðr)

  1. to settle, build
  2. to inhabit, dwell, live
Conjugation
Conjugation of byggja — active (weak class 1)
infinitive byggja
present participle byggjandi
past participle bygðr
indicative present past
1st-person singular byggi bygða
2nd-person singular byggir bygðir
3rd-person singular byggir bygði
1st-person plural byggjum bygðum
2nd-person plural byggið bygðuð
3rd-person plural byggja bygðu
subjunctive present past
1st-person singular byggja bygða
2nd-person singular byggir bygðir
3rd-person singular byggi bygði
1st-person plural byggim bygðim
2nd-person plural byggið bygðið
3rd-person plural byggi bygði
imperative present
2nd-person singular bygg, byggi
1st-person plural byggjum
2nd-person plural byggið
Conjugation of byggja — mediopassive (weak class 1)
infinitive byggjask
present participle byggjandisk
past participle byggzk
indicative present past
1st-person singular byggjumk bygðumk
2nd-person singular byggisk bygðisk
3rd-person singular byggisk bygðisk
1st-person plural byggjumsk bygðumsk
2nd-person plural byggizk bygðuzk
3rd-person plural byggjask bygðusk
subjunctive present past
1st-person singular byggjumk bygðumk
2nd-person singular byggisk bygðisk
3rd-person singular byggisk bygðisk
1st-person plural byggimsk bygðimsk
2nd-person plural byggizk bygðizk
3rd-person plural byggisk bygðisk
imperative present
2nd-person singular byggsk, byggisk
1st-person plural byggjumsk
2nd-person plural byggizk
Descendants
  • Icelandic: byggja
  • Faroese: byggja
  • Norwegian Nynorsk: byggja
  • Norwegian Bokmål: bygge
  • Old Swedish: byggia
  • Danish: bygge
  • → Middle English: biggen

Etymology 2

From Proto-Germanic *bugjaną (“to buy, purchase”). Cognate with Old English bycgan, Old Saxon buggian, Gothic 𐌱𐌿𐌲𐌾𐌰𐌽 (bugjan).

Verb

byggja (singular past indicative bygði, plural past indicative bygðu, past participle bygðr)

  1. to let out
  2. to lend money at interest
Conjugation
Conjugation of byggja — active (weak class 1)
infinitive byggja
present participle byggjandi
past participle bygðr
indicative present past
1st-person singular byggi bygða
2nd-person singular byggir bygðir
3rd-person singular byggir bygði
1st-person plural byggjum bygðum
2nd-person plural byggið bygðuð
3rd-person plural byggja bygðu
subjunctive present past
1st-person singular byggja bygða
2nd-person singular byggir bygðir
3rd-person singular byggi bygði
1st-person plural byggim bygðim
2nd-person plural byggið bygðið
3rd-person plural byggi bygði
imperative present
2nd-person singular bygg, byggi
1st-person plural byggjum
2nd-person plural byggið
Conjugation of byggja — mediopassive (weak class 1)
infinitive byggjask
present participle byggjandisk
past participle byggzk
indicative present past
1st-person singular byggjumk bygðumk
2nd-person singular byggisk bygðisk
3rd-person singular byggisk bygðisk
1st-person plural byggjumsk bygðumsk
2nd-person plural byggizk bygðuzk
3rd-person plural byggjask bygðusk
subjunctive present past
1st-person singular byggjumk bygðumk
2nd-person singular byggisk bygðisk
3rd-person singular byggisk bygðisk
1st-person plural byggimsk bygðimsk
2nd-person plural byggizk bygðizk
3rd-person plural byggisk bygðisk
imperative present
2nd-person singular byggsk, byggisk
1st-person plural byggjumsk
2nd-person plural byggizk

References
  • “byggja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.