biwakowiczka
See also: biwakowiczką
Polish
Etymology
From biwakowicz + -ka. First attested in 2004.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /bi.va.kɔˈvit͡ʂ.ka/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂka
- Syllabification: bi‧wa‧ko‧wicz‧ka
Noun
biwakowiczka f (male equivalent biwakowicz)
- female equivalent of biwakowicz (“bivouacer”)
- Hypernym: obozowiczka
Declension
Declension of biwakowiczka
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | biwakowiczka | biwakowiczki |
genitive | biwakowiczki | biwakowiczek |
dative | biwakowiczce | biwakowiczkom |
accusative | biwakowiczkę | biwakowiczki |
instrumental | biwakowiczką | biwakowiczkami |
locative | biwakowiczce | biwakowiczkach |
vocative | biwakowiczko | biwakowiczki |
References
Further reading
- biwakowiczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biwakowiczka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.