beina
Catalan
Pronunciation
Further reading
- “beina” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “beina”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “beina” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “beina” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Faroese
Verb
beina (third person singular past indicative beindi, third person plural past indicative beint, supine beint)
- to straighten, to tidy up
Conjugation
Conjugation of beina (group v-1) | ||
---|---|---|
infinitive | beina | |
supine | beint | |
participle (a7)1 | beinandi | beindur |
present | past | |
first singular | beini | beindi |
second singular | beinir | beindi |
third singular | beinir | beindi |
plural | beina | beindu |
imperative | ||
singular | bein! | |
plural | beinið! | |
1Only the past participle being declined. |
See also
- beina fyri (to kill)
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpeiːna/
- Rhymes: -eiːna
Verb
beina (weak verb, third-person singular past indicative beindi, supine beint)
Conjugation
beina — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að beina | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
beint | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
beinandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég beini | við beinum | present (nútíð) |
ég beini | við beinum |
þú beinir | þið beinið | þú beinir | þið beinið | ||
hann, hún, það beinir | þeir, þær, þau beina | hann, hún, það beini | þeir, þær, þau beini | ||
past (þátíð) |
ég beindi | við beindum | past (þátíð) |
ég beindi | við beindum |
þú beindir | þið beinduð | þú beindir | þið beinduð | ||
hann, hún, það beindi | þeir, þær, þau beindu | hann, hún, það beindi | þeir, þær, þau beindu | ||
imperative (boðháttur) |
bein (þú) | beinið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
beindu | beiniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
beinast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að beinast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
beinst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
beinandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég beinist | við beinumst | present (nútíð) |
ég beinist | við beinumst |
þú beinist | þið beinist | þú beinist | þið beinist | ||
hann, hún, það beinist | þeir, þær, þau beinast | hann, hún, það beinist | þeir, þær, þau beinist | ||
past (þátíð) |
ég beindist | við beindumst | past (þátíð) |
ég beindist | við beindumst |
þú beindist | þið beindust | þú beindist | þið beindust | ||
hann, hún, það beindist | þeir, þær, þau beindust | hann, hún, það beindist | þeir, þær, þau beindust | ||
imperative (boðháttur) |
beinst (þú) | beinist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
beinstu | beinisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
Derived terms
- beina máli til
- beina skrifum til
Norwegian Nynorsk
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbɛɪːna/
Pronunciation
- IPA(key): /²bɛɪːna/
Old Norse
Etymology
From beinn (“straight, friendly, hospitable”), from Proto-Germanic *bainaz.
Verb
beina (singular past indicative beindi, plural past indicative beindu, past participle beindr)
Conjugation
Conjugation of beina — active (weak class 1)
infinitive | beina | |
---|---|---|
present participle | beinandi | |
past participle | beindr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | beini | beinda |
2nd-person singular | beinir | beindir |
3rd-person singular | beinir | beindi |
1st-person plural | beinum | beindum |
2nd-person plural | beinið | beinduð |
3rd-person plural | beina | beindu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | beina | beinda |
2nd-person singular | beinir | beindir |
3rd-person singular | beini | beindi |
1st-person plural | beinim | beindim |
2nd-person plural | beinið | beindið |
3rd-person plural | beini | beindi |
imperative | present | |
2nd-person singular | bein, beini | |
1st-person plural | beinum | |
2nd-person plural | beinið |
Conjugation of beina — mediopassive (weak class 1)
infinitive | beinask | |
---|---|---|
present participle | beinandisk | |
past participle | beinzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | beinumk | beindumk |
2nd-person singular | beinisk | beindisk |
3rd-person singular | beinisk | beindisk |
1st-person plural | beinumsk | beindumsk |
2nd-person plural | beinizk | beinduzk |
3rd-person plural | beinask | beindusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | beinumk | beindumk |
2nd-person singular | beinisk | beindisk |
3rd-person singular | beinisk | beindisk |
1st-person plural | beinimsk | beindimsk |
2nd-person plural | beinizk | beindizk |
3rd-person plural | beinisk | beindisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | beinsk, beinisk | |
1st-person plural | beinumsk | |
2nd-person plural | beinizk |
Descendants
- Icelandic: beina
References
- “beina”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.