antigen

See also: Antigen and antigén

English

Etymology

From French antigène, from anti- + gène.

Pronunciation

  • (file)

Noun

antigen (plural antigens)

  1. (immunology) A substance that induces an immune response, usually foreign.

Derived terms

Translations

Further reading

Anagrams

Azerbaijani

Etymology

By surface analysis, anti- + gen.

Pronunciation

  • IPA(key): [ɑntiˈɟen], [ɑntiˈd͡ʒen]
  • (file)
  • Hyphenation: an‧la‧maq

Noun

antigen (definite accusative antigeni, plural antigenlər)

  1. (immunology) antigen

Declension

    Declension of antigen
singular plural
nominative antigen
antigenlər
definite accusative antigeni
antigenləri
dative antigenə
antigenlərə
locative antigendə
antigenlərdə
ablative antigendən
antigenlərdən
definite genitive antigenin
antigenlərin
    Possessive forms of antigen
nominative
singular plural
mənim (my) antigenim antigenlərim
sənin (your) antigenin antigenlərin
onun (his/her/its) antigeni antigenləri
bizim (our) antigenimiz antigenlərimiz
sizin (your) antigeniniz antigenləriniz
onların (their) antigeni or antigenləri antigenləri
accusative
singular plural
mənim (my) antigenimi antigenlərimi
sənin (your) antigenini antigenlərini
onun (his/her/its) antigenini antigenlərini
bizim (our) antigenimizi antigenlərimizi
sizin (your) antigeninizi antigenlərinizi
onların (their) antigenini or antigenlərini antigenlərini
dative
singular plural
mənim (my) antigenimə antigenlərimə
sənin (your) antigeninə antigenlərinə
onun (his/her/its) antigeninə antigenlərinə
bizim (our) antigenimizə antigenlərimizə
sizin (your) antigeninizə antigenlərinizə
onların (their) antigeninə or antigenlərinə antigenlərinə
locative
singular plural
mənim (my) antigenimdə antigenlərimdə
sənin (your) antigenində antigenlərində
onun (his/her/its) antigenində antigenlərində
bizim (our) antigenimizdə antigenlərimizdə
sizin (your) antigeninizdə antigenlərinizdə
onların (their) antigenində or antigenlərində antigenlərində
ablative
singular plural
mənim (my) antigenimdən antigenlərimdən
sənin (your) antigenindən antigenlərindən
onun (his/her/its) antigenindən antigenlərindən
bizim (our) antigenimizdən antigenlərimizdən
sizin (your) antigeninizdən antigenlərinizdən
onların (their) antigenindən or antigenlərindən antigenlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) antigenimin antigenlərimin
sənin (your) antigeninin antigenlərinin
onun (his/her/its) antigeninin antigenlərinin
bizim (our) antigenimizin antigenlərimizin
sizin (your) antigeninizin antigenlərinizin
onların (their) antigeninin or antigenlərinin antigenlərinin

Further reading

Catalan

Pronunciation

Noun

antigen m (plural antígens)

  1. antigen

Further reading

Czech

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈantɪɡɛn]
  • IPA(key): [ˈantɪɡɛːn]

Noun

antigen m inan

  1. antigen

Declension

Further reading

  • antigen in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu
  • antigen in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Indonesian

Etymology

Borrowed from Dutch antigeen (antigen), from French antigène, from anti- + gène.

Pronunciation

  • IPA(key): /an.ˈti.ɡɛn/
  • Rhymes: -ɡɛn
  • Hyphenation: an‧ti‧gen

Noun

antigen (plural antigen-antigen, first-person possessive antigenku, second-person possessive antigenmu, third-person possessive antigennya)

  1. (immunology) antigen: a substance that induces an immune response, usually foreign.

Further reading

Malay

Etymology

Ultimately from French antigène, from anti- + gène.

Noun

antigen (plural antigen-antigen, informal 1st possessive antigenku, 2nd possessive antigenmu, 3rd possessive antigennya)

  1. (immunology) antigen

Further reading

Romanian

Etymology

Borrowed from French antigène.

Noun

antigen n (plural antigenuri)

  1. antigen

Declension

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.