Cihan
See also: cihan
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʒiˈhan/
Declension
declension of Cihan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Cihan | Cihanlar / Cihan'lar |
| accusative | Cihan'ı | Cihanları / Cihan'ları |
| dative | Cihan'a | Cihanlara / Cihan'lara |
| locative | Cihan'da | Cihanlarda / Cihan'larda |
| ablative | Cihan'dan | Cihanlardan / Cihan'lardan |
| genitive | Cihan'ın | Cihanların / Cihan'ların |
possessive of Cihan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Cihan'ım | Cihanlarım / Cihan'larım |
| senin (your) | Cihan'ın | Cihanların / Cihan'ların |
| onun (his/her/its) | Cihan'ı | Cihanları / Cihan'ları |
| bizim (our) | Cihan'ımız | Cihanlarımız / Cihan'larımız |
| sizin (your) | Cihan'ınız | Cihanlarınız / Cihan'larınız |
| onların (their) | Cihan'ı / Cihanları / Cihan'ları | Cihanları / Cihan'ları |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.