เวน

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		เวน e w n
Romanization	Paiboon	ween
	Royal Institute	wen
(standard) IPA^(key)		/weːn˧/^(R)
Homophones edit		เวร

Etymology 1

Compare Isan เวน (“to give; to present; to offer”).[1]

Verb

เวน • (ween) (abstract noun การเวน)

(archaic) to give; to present; to offer.[2][3]
(archaic) to hand over; to surrender; to transfer; to cede.[1]

Derived terms

เวนคืน (ween-kʉʉn)

Alternative forms

(archaic) เวร (ween)

Noun

เวน • (ween)

(archaic) day.[1]
Synonyms: ทิน, วัน, วาร
- Year unknown, “พระราชพงษาวดารกรุงเก่า ฉบับพระจักรพรรดิพงษ์เจ้ากรม (จาด)”, in ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๘, พระนคร: โรงพิมพ์ไทย, published 1917, page 83:
  
  เสด็จ ขึ้น ไป ฉลอง พระพุทธบาท ๗ เวน ทรงพระประชวร...เสด็จ ลง มา ถึง กรุง ขึ้น พระ ที่นั่งบรรยงก์รัตนาศน์ได้ ๗ เวน ประชวร หนัก...
  sà-dèt kʉ̂n bpai chà-lɔ̌ɔng prá pút-tá-bàat · jèt · ween · song-prá-bprà-chuuan ... sà-dèt long maa tʉ̌ng grung · kʉ̂n prá tîi-nâng ban-yong rát-dtà-nâat dâai · jèt · ween · bprà-chuuan nàk ...
  [His Majesty] fared north to celebrate the holy Buddha's footprint [for] seven days [and] fell ill... [He then] went southwards unto [his] kingdom, [where he] ascended the holy hall of Banyong Rattanat for seven days [and his] illness became serious...

Noun

เวน • (ween)

Archaic form of เวร (ween).
- 1856, หนังสือสัญญากรุงเทพมหานครกับกรุงอังกริษเปนทางไมตรีค้าขายกัน, กรุงเทพฯ: Washington Press, page 54:
  
  ข้าพเจ้า เจ้าพระญาพระ คลัง ให้หมื่นวิเสศอักษร นายเวนเชิญ ตรา บัวแก้ว ไป...
  kâa-pá-jâao · jâao-prá-yaa prá klang · hâi mʉ̀ʉn wí-sèet àk-sɔ̌ɔn naai ween chəən dtraa buua-gɛ̂ɛo bpai ...
  I, Chaophraya Phra-khlang, commanded Muen Wiset-akson, a duty officer, to bring the Seal of the Crystal Lotus to...

References

ราชบัณฑิตยสภา (2020) พจนานุกรมโบราณศัพท์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 297
ราชบัณฑิตยสถาน (2013) พจนานุกรมศัพท์วรรณคดีไทย สมัยสุโขทัย ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช หลักที่ ๑ (in Thai), 3rd edition, Bangkok: ราชบัณฑิตยสถาน, →ISBN, page 58: “เวน ก. ถวาย, มอบให้, ในความว่า "ได้เงือน ได้ทอง กูเอามาเวนแก่พ่อกู" (๑/๑๖).”
ราชบัณฑิตยสถาน (2011) พจนานุกรมศัพท์วรรณคดีไทย สมัยสุโขทัย ไตรภูมิกถา (in Thai), 2nd edition, Bangkok: ราชบัณฑิตยสถาน, →ISBN, page 564: “เวน ก. มอบให้, ยกให้, ในความว่า "แต่วันนี้ไปเมือหน้า ถิ่นฐานบ้านเมือง ปราสานเรือนหลวง ช้าง ม้า ข้าไท ไพร่พลทั้งผอง เงินทองของแก้ว แลนางนักสนมทั้งหมื่นหกพัน เรามอบเวนให้แก่เจ้า" (๑๓๖/๓).”

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[:0-1] ราชบัณฑิตยสภา (2020) พจนานุกรมโบราณศัพท์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 297

[2] ราชบัณฑิตยสถาน (2013) พจนานุกรมศัพท์วรรณคดีไทย สมัยสุโขทัย ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช หลักที่ ๑ (in Thai), 3rd edition, Bangkok: ราชบัณฑิตยสถาน, →ISBN, page 58: “เวน ก. ถวาย, มอบให้, ในความว่า "ได้เงือน ได้ทอง กูเอามาเวนแก่พ่อกู" (๑/๑๖).”

[3] ราชบัณฑิตยสถาน (2011) พจนานุกรมศัพท์วรรณคดีไทย สมัยสุโขทัย ไตรภูมิกถา (in Thai), 2nd edition, Bangkok: ราชบัณฑิตยสถาน, →ISBN, page 564: “เวน ก. มอบให้, ยกให้, ในความว่า "แต่วันนี้ไปเมือหน้า ถิ่นฐานบ้านเมือง ปราสานเรือนหลวง ช้าง ม้า ข้าไท ไพร่พลทั้งผอง เงินทองของแก้ว แลนางนักสนมทั้งหมื่นหกพัน เรามอบเวนให้แก่เจ้า" (๑๓๖/๓).”