สวัสดี

• สวัสดิ, สวัสดิ์ (sà-wàt)
• สวษดิ — obsolete

From Sanskrit स्वस्ति (svasti, “welfare, well-being; blessing; prosperity; success; etc”); probably via Old Khmer svasti, svāsti (“interjection used as opening benediction: well-being! good fortune!”). Cognate with Northern Thai ᩈ᩠ᩅᩢᩔ᩠ᨯᩦ, Modern Khmer សួស្តី (suəsdəy). Compare Pali sotthi, from which Thai โสตถิ is derived.

The use of this term as a greeting or farewell was initiated at the Faculty of Arts, Chulalongkorn University, by Phraya Uppakit Sinlapasan (Nim Kanchanachiwa) in 2476 BE (1933/34 CE), and was officially ordained by the nationalist government of Field Marshall Plaek Phibunsongkhram on 22 January 2486 BE (1944 CE).[1][2]

สวัสดี • (sà-wàt-dii)

1. (elegant) welfare, well-being; prosperity, success; security, safety; goodness, virtue, moral excellence.
   • Circa 1824, สุนทรภู่, “สวัสดิรักษา”, in สวัสดิรักษาคำกลอน เพลงยาวถวายโอวาท และสุภาษิตสอนสตรี‎, Bangkok: n.p., published 1967, retrieved 2019-07-01:

     ตัดเล็บวันพุธจันทร์กันจังไร เรียนสิ่งใดวันพฤหัสสวัสดี

     dtàt lép wan pút jan gan jang-rai · riian sìng dai wan prʉ́-hàt sà-wàt-dii

     Cutting nails [on] Wednesday [or] Monday [would] prevent evil. Learning anything [on] Thursday [would result in] success.

   • 19th century, พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย, “เล่มที่ ๑๐”, in บทละคร เรื่อง อิเหนา ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ‎, Bangkok: หอพระสมุดวชิรญาณ, published 1921, retrieved 2019-07-01:

     พระองค์จงอยู่สวัสดี หลานนี้ขอถวายบังคมลา

     prá-ong jong yùu sà-wàt-dii · lǎan níi kɔ̌ɔ tà-wǎai-bang-kom-laa

     Mayest thou live [in] prosperity, farewell this grandchild hereby biddeth thee.

   • 19th century, พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก, “ตอนที่ ๑๐ ท้าวอุทุมราชถวายนางศรีสุดาแก่พระอุณรุท”, in บทละคร เรื่อง อุณรุท‎, Bangkok: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร, published 2002, →ISBN, retrieved 2019-07-01:

     เมื่อนั้น ฝ่ายพระอุณรุทเรืองศรี อยู่จำเริญสุขสวัสดี โรคภัยไม่มีแผ้วพาน(mʉ̂ʉa-nán · fàai prá un-ná-rút rʉʉang sǐi · yùu jam-rəən sùk sà-wàt-dii · rôok-pai mâi mii pɛ̂o-paan)

   • 1509, “จารึกวัดพระเสด็จ ด้านที่ ๑”, in ฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย‎, Bangkok: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน), published 2012-02-17, retrieved 2019-07-01:

     ศุภมัสดุสวัสดีศรีสรินทรบวรวรสิทธิวิวิธเดโชชยาดิเรก ๑๔๓๑ ศกมะเส็งนักษัตรบูรณมีไพสาขพุธพาร

     sùp-pá-mát-sà-dù sà-wàt-dii sǐi sǐn-tɔɔn bɔɔ-wɔɔn wɔɔ-rá sìt wí-wít dee-choo chá-yaa-dì-rèek · pan sìi-rɔ́ɔi sǎam-sìp èt · sòk má-sěng nák-sàt buu-rá-ná-mii pai-sǎa-kà pút-tá paan

     May there be virtue, prosperity, greatest glorious dignity, best, blessed success, manifold authority, [and] extraordinary victory. [Today is] Wednesday, the 15th day of the waxing moon of the Baisākha [month], the year 1431, [the year of] the Serpent Sign.

สวัสดี • (sà-wàt-dii)

1. used to express a good wish or blessing.
2. used to express a greeting or farewell, answer a telephone, or attract attention.

• In the second sense, the interjection is colloquially shortened as หวัดดี (wàt-dii) and ดี (dii).
• In the second sense, the interjection may be followed by the particle ครับ (kráp), ค่ะ (kâ), ฮะ (há), ฮ่ะ (hâ), จ้ะ (jâ), or ย่ะ (yâ).
• Priests use the greetings เจริญพร (jà-rəən-pɔɔn) and ถวายพระพร (tà-wǎai-prá-pɔɔn).
• To greet priests, the greeting นมัสการ (ná-mát-sà-gaan) is used.

สวัสดี • (sà-wàt-dii) (abstract noun การสวัสดี)

1. to greet or bid farewell by or as if by expressing this interjection.