அறி

Tamil

Etymology

Inherited from Proto-Dravidian *aṯV-. Cognate with Kannada ಅರಿ (ari), Malayalam അറിയുക (aṟiyuka), Telugu ఎరుగు (erugu).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɐrɪ/, [ɐri]

Verb

அறி • (aṟi)

  1. (transitive) to know, understand, recognize, perceive by the senses, comprehend
  2. to think
  3. to prize, esteem
  4. to experience
  5. to know by practice, be accustomed to
  6. to ascertain, determine, decide

Conjugation

Noun

அறி • (aṟi)

  1. knowledge
    Synonyms: அறிவு (aṟivu), ஞானம் (ñāṉam)

Declension

i-stem declension of அறி (aṟi) (singular only)
Singular Plural
Nominative அறி
aṟi
-
Vocative அறியே
aṟiyē
-
Accusative அறியை
aṟiyai
-
Dative அறிக்கு
aṟikku
-
Genitive அறியுடைய
aṟiyuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative அறி
aṟi
-
Vocative அறியே
aṟiyē
-
Accusative அறியை
aṟiyai
-
Dative அறிக்கு
aṟikku
-
Benefactive அறிக்காக
aṟikkāka
-
Genitive 1 அறியுடைய
aṟiyuṭaiya
-
Genitive 2 அறியின்
aṟiyiṉ
-
Locative 1 அறியில்
aṟiyil
-
Locative 2 அறியிடம்
aṟiyiṭam
-
Sociative 1 அறியோடு
aṟiyōṭu
-
Sociative 2 அறியுடன்
aṟiyuṭaṉ
-
Instrumental அறியால்
aṟiyāl
-
Ablative அறியிலிருந்து
aṟiyiliruntu
-

Derived terms

  • அறிகரி (aṟikari)
  • அறிகருவி (aṟikaruvi)
  • அறிகுறி (aṟikuṟi)
  • அறிஞன் (aṟiñaṉ)
  • அறிதுயிலமர்ந்தோன் (aṟituyilamarntōṉ)
  • அறிதுயில் (aṟituyil)
  • அறிநன் (aṟinaṉ)
  • அறிபொருள்வினா (aṟiporuḷviṉā)
  • அறிப்பு (aṟippu)
  • அறிமடம் (aṟimaṭam)
  • அறிமுகம் (aṟimukam)
  • அறியக்கொடு (aṟiyakkoṭu)
  • அறியலுறவு (aṟiyaluṟavu)
  • அறியாக்கரி (aṟiyākkari)
  • அறியாமை (aṟiyāmai)
  • அறியாவினா (aṟiyāviṉā)
  • அறியுநன் (aṟiyunaṉ)
  • அறிவரன் (aṟivaraṉ)
  • அறிவர்சிறப்பு (aṟivarciṟappu)
  • அறிவினா (aṟiviṉā)
  • அறிவை (aṟivai)

References

  • University of Madras (1924–1936) “அறி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.