ایپ
Ottoman Turkish

ایپ
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *yïp (“thread”); cognate with Azerbaijani ip, Bashkir еп (yep), Chuvash ҫип (śip), Kazakh жіп (jıp), Kyrgyz жип (jip), Turkmen ýüp, Uzbek ip and Yakut сип (sip).
Noun
ایپ • (ip)
Derived terms
- ایپ اوجی (ip ucu, “hint, clue”)
- ایپ باصان (ip basan, “stupid, idiot, fool”)
- ایپ قاچقینی (ip kaçkını, “evildoer, malefactor”)
- ایپسز (ipsiz, “ropeless”)
- ایپك (ipek, “silk”)
- ایپلك (iplik, “thread, yarn”)
- ایپلمك (iplemek, “to tie with a rope”)
- ایپه گلمك (ipe gelmek, “to come to the gallows”)
- ایپی قیرمق (ipi kırmak, “to scram, leave in a hurry”)
- قورشون ایپی (kurşun ipi, “plumb line”)
- چرپی ایپی (çirpi ipi, “carpenter's chalk line”)
Descendants
- Turkish: ip
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “ip”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2195
- Hindoglu, Artin (1838) “ایپ”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français, Vienna: F. Beck, page 91a
- Kélékian, Diran (1911) “ایپ”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 211
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Funis”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 632
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “ایپ”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, columns 579–580
- Nişanyan, Sevan (2002–) “ip”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “ایپ”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 286
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.