այրեմ
Old Armenian
Etymology
From *այր (*ayr, “fire”) + -եմ (-em) (which disappeared in competition with հուր (hur) due to homonymy with այր (ayr, “man”) and այր (ayr, “cave”)), from Proto-Indo-European *h₂eh₁ter- (“fire”).[1][2][3] Doublet of ատր- (atr-, “fire”).
Verb
այրեմ • (ayrem)
Conjugation
active
| infinitive | այրել (ayrel) | participle | այրեցեալ, այրեալ (ayrecʻeal, ayreal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | այրեցուցանեմ (ayrecʻucʻanem) | aorist stem | այրեց- (ayrecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | այրեմ (ayrem) | այրես (ayres) | այրէ (ayrē) | այրեմք (ayremkʻ) | այրէք (ayrēkʻ) | այրեն (ayren) | |
| imperfect | այրէի, այրեի* (ayrēi, ayrei*) | այրէիր, այրեիր* (ayrēir, ayreir*) | այրէր (ayrēr) | այրէաք, այրեաք* (ayrēakʻ, ayreakʻ*) | այրէիք, այրեիք* (ayrēikʻ, ayreikʻ*) | այրէին, այրեին* (ayrēin, ayrein*) | |
| aorist | այրեցի (ayrecʻi) | այրեցեր (ayrecʻer) | այրեաց (ayreacʻ) | այրեցաք (ayrecʻakʻ) | այրեցէք, այրեցիք (ayrecʻēkʻ, ayrecʻikʻ) | այրեցին (ayrecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | այրիցեմ (ayricʻem) | այրիցես (ayricʻes) | այրիցէ (ayricʻē) | այրիցեմք (ayricʻemkʻ) | այրիցէք (ayricʻēkʻ) | այրիցեն (ayricʻen) | |
| aorist | այրեցից (ayrecʻicʻ) | այրեսցես (ayrescʻes) | այրեսցէ (ayrescʻē) | այրեսցուք (ayrescʻukʻ) | այրեսջիք (ayresǰikʻ) | այրեսցեն (ayrescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | այրեա՛ (ayreá) | — | — | այրեցէ՛ք (ayrecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | այրեսջի՛ր (ayresǰír) | — | — | այրեսջի՛ք (ayresǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ այրեր (mí ayrer) | — | — | մի՛ այրէք (mí ayrēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | այրել, այրիլ* (ayrel, ayril*) | participle | այրեցեալ, այրեալ (ayrecʻeal, ayreal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | այրեցուցանեմ (ayrecʻucʻanem) | aorist stem | այրեց- (ayrecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | այրիմ (ayrim) | այրիս (ayris) | այրի (ayri) | այրիմք (ayrimkʻ) | այրիք (ayrikʻ) | այրին (ayrin) | |
| imperfect | այրէի (ayrēi) | այրէիր (ayrēir) | այրէր, այրիւր (ayrēr, ayriwr) | այրէաք (ayrēakʻ) | այրէիք (ayrēikʻ) | այրէին (ayrēin) | |
| aorist | այրեցայ (ayrecʻay) | այրեցար (ayrecʻar) | այրեցաւ (ayrecʻaw) | այրեցաք (ayrecʻakʻ) | այրեցայք (ayrecʻaykʻ) | այրեցան (ayrecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | այրիցիմ (ayricʻim) | այրիցիս (ayricʻis) | այրիցի (ayricʻi) | այրիցիմք (ayricʻimkʻ) | այրիցիք (ayricʻikʻ) | այրիցին (ayricʻin) | |
| aorist | այրեցայց (ayrecʻaycʻ) | այրեսցիս (ayrescʻis) | այրեսցի (ayrescʻi) | այրեսցուք (ayrescʻukʻ) | այրեսջիք (ayresǰikʻ) | այրեսցին (ayrescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | այրեա՛ց (ayreácʻ) | — | — | այրեցարո՛ւք (ayrecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | այրեսջի՛ր (ayresǰír) | — | — | այրեսջի՛ք (ayresǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ այրիր (mí ayrir) | — | — | մի՛ այրիք (mí ayrikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms
- այրացաւեր (ayracʻawer)
- այրացուցանեմ (ayracʻucʻanem)
- այրեաց (ayreacʻ)
- այրելի (ayreli)
- այրեցագործ (ayrecʻagorc)
- այրեցած (ayrecʻac)
- այրեցական (ayrecʻakan)
- այրեցեալ (ayrecʻeal)
- այրեցող (ayrecʻoł)
- այրեցողական (ayrecʻołakan)
- այրեցողութիւն (ayrecʻołutʻiwn)
- այրեցուած (ayrecʻuac)
- այրեցումն (ayrecʻumn)
- այրեցուցանեմ (ayrecʻucʻanem)
- այրիչ (ayričʻ)
- այրոցեմ (ayrocʻem)
- այրումն (ayrumn)
- այրուք (ayrukʻ)
- անայրեաց (anayreacʻ)
- անայրելի (anayreli)
- անայրեց (anayrecʻ)
- անայրեցող (anayrecʻoł)
- անձկայրեաց (anjkayreacʻ)
- արեւայրեաց (arewayreacʻ)
- դիւրայրեաց (diwrayreacʻ)
- դիւրայրելի (diwrayreli)
- զայրանամ (zayranam)
- կիսայրեաց (kisayreacʻ)
- կրայրեաց (krayreacʻ)
- հրայրեաց (hrayreacʻ)
- հրայրեցական (hrayrecʻakan)
- հրայրեցութիւն (hrayrecʻutʻiwn)
- հրայրք (hrayrkʻ)
Descendants
- Armenian: այրել (ayrel), էրել (ērel), իրիլ (iril)
References
- Ačaṙyan, Hračʻya (1940) Hayocʻ lezvi patmutʻyun [History of the Armenian Language] (in Armenian), volume I, Yerevan: University Press, pages 36–37
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “այրել”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Martirosyan, Hrach (2010) “ayrem”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 63
Further reading
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “այրեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “այրեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.