яңғыҙ

From *yal(ï)ŋuz (“lone, solitary; sole, only”), from Proto-Turkic *yalïŋ (“lone, solitary; naked”).

Cognate with Old Turkic [script needed] (jalïŋus, “sole, only”), Old Uyghur [script needed] (jalŋuz, “sole, only”), [script needed] (jalğuz, “sole, only”); Tatar ялгыз (yalgız, “lonely”), Kazakh жалғыз (jalğyz, “lonely”), Kyrgyz жалгыз (jalgız, “lone, only, lonely”)/ жаңгыз (jaŋgız), Southern Altai јаҥыс (ǰaŋïs, “lone, only, lonely”), Uzbek yolgʻiz (“lonely”), Khakas чалғыс (çalğıs, “lonely”), Tuvan чаңгыс (çañgıs, “lonely”), Turkmen ýalňyz (“sole, only”), Turkish yalnız (“lonely”).

• IPA^(key): [jɑŋˈɢɯ̞ð]
• Hyphenation: яң‧ғыҙ

яңғыҙ • (yañğıź)

1. solitary, lone, sole, having no companion

   Кимереүселәргә һәм башҡа ваҡ хайуандарға яңғыҙ һунарсы булһа ла, бесәй — социаль хайуан.

   Kimerewselərgə həm başqa vaq xaywandarğa yañğıź hunarsı bulha la, besəy — sotsialʹ xaywan.

   Although (it is) a sole hunter of rodents and other small animals, the cat is a social animal.

2. lonely, lonesome, unhappy because of feelings of loneliness

• (intensive degree) япа-яңғыҙ (yapa-yañğıź)