χαρτορίχτρα
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /xaɾ.toˈɾi.xtɾa/
- Hyphenation: χαρ‧το‧ρί‧χτρα
Noun
χαρτορίχτρα • (chartoríchtra) f (plural χαρτορίχτρες)
- (female) cartomancer (fortune teller who uses playing cards)
Declension
declension of χαρτορίχτρα
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | χαρτορίχτρα • | χαρτορίχτρες • | |
| genitive | χαρτορίχτρας • | — | |
| accusative | χαρτορίχτρα • | χαρτορίχτρες • | |
| vocative | χαρτορίχτρα • | χαρτορίχτρες • | |
| The genitive plural with ending -ών is uncommon and considered awkward. | |||
Synonyms
- χαρτομάντισσα f (chartomántissa, “cartomancer”)
Related terms
- χαρτομαντεία f (chartomanteía, “cartomancy”)
- ταρό n (taró, “tarot”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.