χαρτομάντισσα
Greek
Etymology
From χαρτομάντ(ης) (chartománt(is)) + -ισσα (-issa).
Pronunciation
- IPA(key): /xaɾ.toˈman.di.sa/
- Hyphenation: χαρ‧το‧μά‧ντισ‧σα
Noun
χαρτομάντισσα • (chartomántissa) f (plural χαρτομάντισσες, masculine χαρτομάντης)
- (female) cartomancer (fortune teller who uses playing cards)
Declension
declension of χαρτομάντισσα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | χαρτομάντισσα • | χαρτομάντισσες • |
| genitive | χαρτομάντισσας • | (χαρτομαντισσών •) |
| accusative | χαρτομάντισσα • | χαρτομάντισσες • |
| vocative | χαρτομάντισσα • | χαρτομάντισσες • |
Synonyms
- χαρτορίχτρα f (chartoríchtra, “cartomancer”)
Related terms
- χαρτομαντεία f (chartomanteía, “cartomancy”)
See also
- ταρό n (taró, “tarot”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.