φιλέω

Ancient Greek

Alternative forms
  • φῐ́λημμῐ (phílēmmi) — Aeolic
  • φῐ́λειμῐ (phíleimi) — Boeotian

Etymology

From φῐ́λος (phílos, “beloved, dear”) +‎ -έω (-éō, stative suffix).

Pronunciation
 

Verb

φῐλέω • (philéō)

  1. to love, like, regard with affection
    • Palatine Anthology 3.149:
      Εἰ μὲ φῐλοῦντᾰ φῐλεῖς, δῐπλὴ χᾰ́ρῐς· εἰ δὲ μὲ μῑσεῖς, τόσσον μῑσοίης, ὅσσον ἐγὼ σὲ φῐλῶ.
      Ei mè philoûnta phileîs, diplḕ kháris; ei dè mè mīseîs, tósson mīsoíēs, hósson egṑ sè philô.
      If you love me and I love you, it's a double grace; but if you hate me, may you hate me as much as I love you.
    Antonym: μῑσέω (mīséō)
    1. to treat affectionately or kindly; to welcome, entertain (a guest)
    2. to regard with sexual passion
      Synonym: ἐρᾰ́ω (eráō)
    3. (post-Homeric) to show outward signs of affection; to kiss
    4. to like, approve (a thing)
  2. (post-Homeric) to enjoy, be fond; to be wont, be used (to doing something)

Inflection
   Present: φῐλέω, φῐλέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φῐλέω φῐλέεις φῐλέει φῐλέετον φῐλέετον φῐλέομεν φῐλέετε φῐλέουσῐ(ν)
subjunctive φῐλέω φῐλέῃς φῐλέῃ φῐλέητον φῐλέητον φῐλέωμεν φῐλέητε φῐλέωσῐ(ν)
optative φῐλέοιμῐ φῐλέοις φῐλέοι φῐλέοιτον φῐλεοίτην φῐλέοιμεν φῐλέοιτε φῐλέοιεν
imperative   φῐ́λεε φῐλεέτω φῐλέετον φῐλεέτων   φῐλέετε φῐλεόντων
middle/
passive		 indicative φῐλέομαι φῐλέῃ,
φῐλέει		 φῐλέεται φῐλέεσθον φῐλέεσθον φῐλεόμεθᾰ φῐλέεσθε φῐλέονται
subjunctive φῐλέωμαι φῐλέῃ φῐλέηται φῐλέησθον φῐλέησθον φῐλεώμεθᾰ φῐλέησθε φῐλέωνται
optative φῐλεοίμην φῐλέοιο φῐλέοιτο φῐλέοισθον φῐλεοίσθην φῐλεοίμεθᾰ φῐλέοισθε φῐλέοιντο
imperative   φῐλέου φῐλεέσθω φῐλέεσθον φῐλεέσθων   φῐλέεσθε φῐλεέσθων
active middle/passive
infinitive φῐλέειν φῐλέεσθαι
participle m φῐλέων φῐλεόμενος
f φῐλέουσᾰ φῐλεομένη
n φῐλέον φῐλεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: φῐλῶ, φῐλοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φῐλῶ φῐλεῖς φῐλεῖ φῐλεῖτον φῐλεῖτον φῐλοῦμεν φῐλεῖτε φῐλοῦσῐ(ν)
subjunctive φῐλῶ φῐλῇς φῐλῇ φῐλῆτον φῐλῆτον φῐλῶμεν φῐλῆτε φῐλῶσῐ(ν)
optative φῐλοίην,
φῐλοῖμῐ		 φῐλοίης,
φῐλοῖς		 φῐλοίη,
φῐλοῖ		 φῐλοῖτον,
φῐλοίητον		 φῐλοίτην,
φῐλοιήτην		 φῐλοῖμεν,
φῐλοίημεν		 φῐλοῖτε,
φῐλοίητε		 φῐλοῖεν,
φῐλοίησᾰν
imperative   φῐ́λει φῐλείτω φῐλεῖτον φῐλείτων   φῐλεῖτε φῐλούντων
middle/
passive		 indicative φῐλοῦμαι φῐλεῖ,
φῐλῇ		 φῐλεῖται φῐλεῖσθον φῐλεῖσθον φῐλούμεθᾰ φῐλεῖσθε φῐλοῦνται
subjunctive φῐλῶμαι φῐλῇ φῐλῆται φῐλῆσθον φῐλῆσθον φῐλώμεθᾰ φῐλῆσθε φῐλῶνται
optative φῐλοίμην φῐλοῖο φῐλοῖτο φῐλοῖσθον φῐλοίσθην φῐλοίμεθᾰ φῐλοῖσθε φῐλοῖντο
imperative   φῐλοῦ φῐλείσθω φῐλεῖσθον φῐλείσθων   φῐλεῖσθε φῐλείσθων
active middle/passive
infinitive φῐλεῖν φῐλεῖσθαι
participle m φῐλῶν φῐλούμενος
f φῐλοῦσᾰ φῐλουμένη
n φῐλοῦν φῐλούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφῐ́λεον, ἐφῐλεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφῐ́λεον ἐφῐ́λεες ἐφῐ́λεε(ν) ἐφῐλέετον ἐφῐλεέτην ἐφῐλέομεν ἐφῐλέετε ἐφῐ́λεον
middle/
passive		 indicative ἐφῐλεόμην ἐφῐλέου ἐφῐλέετο ἐφῐλέεσθον ἐφῐλεέσθην ἐφῐλεόμεθᾰ ἐφῐλέεσθε ἐφῐλέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφῐ́λουν, ἐφῐλούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφῐ́λουν ἐφῐ́λεις ἐφῐ́λει ἐφῐλεῖτον ἐφῐλείτην ἐφῐλοῦμεν ἐφῐλεῖτε ἐφῐ́λουν
middle/
passive		 indicative ἐφῐλούμην ἐφῐλοῦ ἐφῐλεῖτο ἐφῐλεῖσθον ἐφῐλείσθην ἐφῐλούμεθᾰ ἐφῐλεῖσθε ἐφῐλοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: φῐλήσω, φῐλήσομαι, φῐληθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φῐλήσω φῐλήσεις φῐλήσει φῐλήσετον φῐλήσετον φῐλήσομεν φῐλήσετε φῐλήσουσῐ(ν)
optative φῐλήσοιμῐ φῐλήσοις φῐλήσοι φῐλήσοιτον φῐλησοίτην φῐλήσοιμεν φῐλήσοιτε φῐλήσοιεν
middle indicative φῐλήσομαι φῐλήσῃ,
φῐλήσει		 φῐλήσεται φῐλήσεσθον φῐλήσεσθον φῐλησόμεθᾰ φῐλήσεσθε φῐλήσονται
optative φῐλησοίμην φῐλήσοιο φῐλήσοιτο φῐλήσοισθον φῐλησοίσθην φῐλησοίμεθᾰ φῐλήσοισθε φῐλήσοιντο
passive indicative φῐληθήσομαι φῐληθήσῃ φῐληθήσεται φῐληθήσεσθον φῐληθήσεσθον φῐληθησόμεθᾰ φῐληθήσεσθε φῐληθήσονται
optative φῐληθησοίμην φῐληθήσοιο φῐληθήσοιτο φῐληθήσοισθον φῐληθησοίσθην φῐληθησοίμεθᾰ φῐληθήσοισθε φῐληθήσοιντο
active middle passive
infinitive φῐλήσειν φῐλήσεσθαι φῐληθήσεσθαι
participle m φῐλήσων φῐλησόμενος φῐληθησόμενος
f φῐλήσουσᾰ φῐλησομένη φῐληθησομένη
n φῐλῆσον φῐλησόμενον φῐληθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐφῐ́λησᾰ, ἐφῐλησᾰ́μην, ἐφῐλήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφῐ́λησᾰ ἐφῐ́λησᾰς ἐφῐ́λησε(ν) ἐφῐλήσᾰτον ἐφῐλησᾰ́την ἐφῐλήσᾰμεν ἐφῐλήσᾰτε ἐφῐ́λησᾰν
subjunctive φῐλήσω φῐλήσῃς φῐλήσῃ φῐλήσητον φῐλήσητον φῐλήσωμεν φῐλήσητε φῐλήσωσῐ(ν)
optative φῐλήσαιμῐ φῐλήσειᾰς,
φῐλήσαις		 φῐλήσειε(ν),
φῐλήσαι		 φῐλήσαιτον φῐλησαίτην φῐλήσαιμεν φῐλήσαιτε φῐλήσειᾰν,
φῐλήσαιεν
imperative   φῐ́λησον φῐλησᾰ́τω φῐλήσᾰτον φῐλησᾰ́των   φῐλήσᾰτε φῐλησᾰ́ντων
middle indicative ἐφῐλησᾰ́μην ἐφῐλήσω ἐφῐλήσᾰτο ἐφῐλήσᾰσθον ἐφῐλησᾰ́σθην ἐφῐλησᾰ́μεθᾰ ἐφῐλήσᾰσθε ἐφῐλήσᾰντο
subjunctive φῐλήσωμαι φῐλήσῃ φῐλήσηται φῐλήσησθον φῐλήσησθον φῐλησώμεθᾰ φῐλήσησθε φῐλήσωνται
optative φῐλησαίμην φῐλήσαιο φῐλήσαιτο φῐλήσαισθον φῐλησαίσθην φῐλησαίμεθᾰ φῐλήσαισθε φῐλήσαιντο
imperative   φῐ́λησαι φῐλησᾰ́σθω φῐλήσᾰσθον φῐλησᾰ́σθων   φῐλήσᾰσθε φῐλησᾰ́σθων
passive indicative ἐφῐλήθην ἐφῐλήθης ἐφῐλήθη ἐφῐλήθητον ἐφῐληθήτην ἐφῐλήθημεν ἐφῐλήθητε ἐφῐλήθησᾰν
subjunctive φῐληθῶ φῐληθῇς φῐληθῇ φῐληθῆτον φῐληθῆτον φῐληθῶμεν φῐληθῆτε φῐληθῶσῐ(ν)
optative φῐληθείην φῐληθείης φῐληθείη φῐληθεῖτον,
φῐληθείητον		 φῐληθείτην,
φῐληθειήτην		 φῐληθεῖμεν,
φῐληθείημεν		 φῐληθεῖτε,
φῐληθείητε		 φῐληθεῖεν,
φῐληθείησᾰν
imperative   φῐλήθητῐ φῐληθήτω φῐλήθητον φῐληθήτων   φῐλήθητε φῐληθέντων
active middle passive
infinitive φῐλῆσαι φῐλήσᾰσθαι φῐληθῆναι
participle m φῐλήσᾱς φῐλησᾰ́μενος φῐληθείς
f φῐλήσᾱσᾰ φῐλησᾰμένη φῐληθεῖσᾰ
n φῐλῆσᾰν φῐλησᾰ́μενον φῐληθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεφῐ́ληκᾰ, πεφῐ́λημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεφῐ́ληκᾰ πεφῐ́ληκᾰς πεφῐ́ληκε(ν) πεφῐλήκᾰτον πεφῐλήκᾰτον πεφῐλήκᾰμεν πεφῐλήκᾰτε πεφῐλήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεφῐλήκω πεφῐλήκῃς πεφῐλήκῃ πεφῐλήκητον πεφῐλήκητον πεφῐλήκωμεν πεφῐλήκητε πεφῐλήκωσῐ(ν)
optative πεφῐλήκοιμῐ,
πεφῐληκοίην		 πεφῐλήκοις,
πεφῐληκοίης		 πεφῐλήκοι,
πεφῐληκοίη		 πεφῐλήκοιτον πεφῐληκοίτην πεφῐλήκοιμεν πεφῐλήκοιτε πεφῐλήκοιεν
imperative   πεφῐ́ληκε πεφῐληκέτω πεφῐλήκετον πεφῐληκέτων   πεφῐλήκετε πεφῐληκόντων
middle/
passive		 indicative πεφῐ́λημαι πεφῐ́λησαι πεφῐ́ληται πεφῐ́λησθον πεφῐ́λησθον πεφῐλήμεθᾰ πεφῐ́λησθε πεφῐ́ληνται
subjunctive πεφῐλημένος ὦ πεφῐλημένος ᾖς πεφῐλημένος ᾖ πεφῐλημένω ἦτον πεφῐλημένω ἦτον πεφῐλημένοι ὦμεν πεφῐλημένοι ἦτε πεφῐλημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεφῐλημένος εἴην πεφῐλημένος εἴης πεφῐλημένος εἴη πεφῐλημένω εἴητον/εἶτον πεφῐλημένω εἰήτην/εἴτην πεφῐλημένοι εἴημεν/εἶμεν πεφῐλημένοι εἴητε/εἶτε πεφῐλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεφῐ́λησο πεφῐλήσθω πεφῐ́λησθον πεφῐλήσθων   πεφῐ́λησθε πεφῐλήσθων
active middle/passive
infinitive πεφῐληκέναι πεφῐλῆσθαι
participle m πεφῐληκώς πεφῐλημένος
f πεφῐληκυῖᾰ πεφῐλημένη
n πεφῐληκός πεφῐλημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεφῐλήκειν, ἐπεφῐλήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεφῐλήκειν,
ἐπεφῐλήκη		 ἐπεφῐλήκεις,
ἐπεφῐλήκης		 ἐπεφῐλήκει(ν) ἐπεφῐλήκετον ἐπεφῐληκέτην ἐπεφῐλήκεμεν ἐπεφῐλήκετε ἐπεφῐλήκεσᾰν
middle/
passive		 indicative ἐπεφῐλήμην ἐπεφῐ́λησο ἐπεφῐ́λητο ἐπεφῐ́λησθον ἐπεφῐλήσθην ἐπεφῐλήμεθᾰ ἐπεφῐ́λησθε ἐπεφῐ́ληντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future perfect: πεφῐλήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative πεφῐλήσομαι πεφῐλήσῃ,
πεφῐλήσει		 πεφῐλήσεται πεφῐλήσεσθον πεφῐλήσεσθον πεφῐλησόμεθᾰ πεφῐλήσεσθε πεφῐλήσονται
optative πεφῐλησοίμην πεφῐλήσοιο πεφῐλήσοιτο πεφῐλήσοισθον πεφῐλησοίσθην πεφῐλησοίμεθᾰ πεφῐλήσοισθε πεφῐλήσοιντο
middle/passive
infinitive πεφῐλήσεσθαι
participle m πεφῐλησόμενος
f πεφῐλησομένη
n πεφῐλησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἐκφῐλέω (ekphiléō)
  • κᾰτᾰφῐλέω (kataphiléō)
  • παιδοφῐλέω (paidophiléō)
  • προσφῐλέω (prosphiléō)
  • σῠμφῐλέω (sumphiléō)
  • φιλήρετμος (philḗretmos)
  • φῐλήμη (philḗmē)
  • φῐ́λημᾰ (phílēma)
  • φῐ́λησῐς (phílēsis)
  • φῐλητής (philētḗs)
  • φῐλητός (philētós)
  • φῐλήτωρ (philḗtōr)
  • φῐ́λτρον (phíltron)
  • φῐλῐ́ᾱ (philíā)
  • χωροφῐλέω (khōrophiléō)
  • ᾰ̓λληλοφῐλέω (allēlophiléō)
  • ᾰ̓ντῐφῐλέω (antiphiléō)
  • ῠ̔περφῐλέω (huperphiléō)
  • ῠ̔ποφῐλέω (hupophiléō)

Descendants
  • Greek: φιλώ (filó)
  • Pontic Greek: φιλώ (filó)

References
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.