φιλήρετμος

Ancient Greek

Etymology

φιλέω (philéō) +‎ ἐρετμόν (eretmón)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lɛ̌ː.ret.mos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈle̝.ret.mos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈli.ret.mos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈli.ret.mos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈli.ret.mos/

Adjective

φῐλήρετμος • (philḗretmos) m or f (neuter φῐλήρετμον); second declension

oar-loving

Declension

Second declension of φῐλήρετμος; φῐλήρετμον (Epic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	φῐλήρετμος philḗretmos	φῐλήρετμον philḗretmon	φῐληρέτμω philērétmō	φῐληρέτμω philērétmō	φῐλήρετμοι philḗretmoi	φῐλήρετμᾰ philḗretma
Genitive	φῐληρέτμου / φῐληρετμοῖο / φῐληρέτμοιο / φῐληρετμόο / φῐληρέτμοο philērétmou / philēretmoîo / philērétmoio / philēretmóo / philērétmoo	φῐληρέτμου / φῐληρετμοῖο / φῐληρέτμοιο / φῐληρετμόο / φῐληρέτμοο philērétmou / philēretmoîo / philērétmoio / philēretmóo / philērétmoo	φῐληρέτμοιῐν philērétmoiin	φῐληρέτμοιῐν philērétmoiin	φῐληρέτμων philērétmōn	φῐληρέτμων philērétmōn
Dative	φῐληρέτμῳ philērétmōi	φῐληρέτμῳ philērétmōi	φῐληρέτμοιῐν philērétmoiin	φῐληρέτμοιῐν philērétmoiin	φῐληρέτμοισῐ / φῐληρέτμοισῐν / φῐληρέτμοις philērétmoisi(n) / philērétmois	φῐληρέτμοισῐ / φῐληρέτμοισῐν / φῐληρέτμοις philērétmoisi(n) / philērétmois
Accusative	φῐλήρετμον philḗretmon	φῐλήρετμον philḗretmon	φῐληρέτμω philērétmō	φῐληρέτμω philērétmō	φῐληρέτμους philērétmous	φῐλήρετμᾰ philḗretma
Vocative	φῐλήρετμε philḗretme	φῐλήρετμον philḗretmon	φῐληρέτμω philērétmō	φῐληρέτμω philērétmō	φῐλήρετμοι philḗretmoi	φῐλήρετμᾰ philḗretma
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	φῐληρέτμως philērétmōs		φῐληρετμότερος philēretmóteros		φῐληρετμότᾰτος philēretmótatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

φιλήρετμος

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading