υπηρέτης

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ὑπηρέτης (hupērétēs).

Pronunciation

  • IPA(key): /i.piˈɾe.tis/
  • Hyphenation: υ‧πη‧ρέ‧της

Noun

υπηρέτης • (ypirétis) m (plural υπηρέτες, feminine υπηρέτρια)

  1. servant (with household duties)

Declension

With stems υπηρετ-, υπηρεσ-

  • αλληλοεξυπηρέτηση f (alliloexypirétisi, mutual service)
  • αλληλοεξυπηρετούνται (alliloexypiretoúntai, they provide service to each other)
  • αυτοεξυπηρέτηση f (aftoexypirétisi, self service)
  • αυτοεξυπηρετούμαι (aftoexypiretoúmai, provide service to myself)
  • αφυπηρέτηση f (afypirétisi, act of retiring)
  • αφυπηρετώ (afypiretó, leave service)
  • εξυπηρέτηση f (exypirétisi, service)
  • εξυπηρετικός (exypiretikós, helpful, obliging)
  • εξυπηρετώ (exypiretó, serve, to be of service)
  • προϋπηρεσία f (proÿpiresía)
  • προϋπηρετώ (proÿpiretó)
  • συνυπηρέτηση f (synypirétisi)
  • συνυπηρετώ (synypiretó)
  • υπηρεσία f (ypiresía, service)
  • υπηρεσιακά (ypiresiaká, adverb)
  • υπηρεσιακός (ypiresiakós, departmental, of a public service)
  • υπηρεσιακώς (ypiresiakós, formal adverb)
  • υπηρετικός (ypiretikós, of service)
  • υπηρέτρια f (ypirétria, servant)
  • υπηρετριούλα f (ypiretrioúla) (diminutive)
  • υπηρετώ (ypiretó, serve), υπηρετούμαι (ypiretoúmai, be served)

Further reading

  • υπηρέτης - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  • υπηρέτης - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christiko lexiko tis Neoellhnikis Glossas) [A Practical dictionary of Modern Greek language] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.