παρένθεση

Greek

Etymology

From Ancient Greek παρένθεσις (parénthesis).

Noun

παρένθεση • (parénthesi) f (plural παρενθέσεις)

  1. (grammar) parenthesis (either or each of the brackets enclosing a word or words; or the enclosed)
    σε παρένθεση
    in parenthesis

Declension
declension of παρένθεση
case     \     number singular plural
nominative παρένθεση • παρενθέσεις •
genitive παρένθεσης • παρενθέσεων •
accusative παρένθεση • παρενθέσεις •
vocative παρένθεση • παρενθέσεις •
Older or formal genitive singular: παρενθέσεως •

See also
 .    τελεία •
 ,    κόμμα •
 :    δύο τελείες •
 ·    άνω τελεία •
 ;    ερωτηματικό •
 !    θαυμαστικό •
 « »    εισαγωγικά •
 "     “ ”    εισαγωγικά •
 '     ‘ ’    εισαγωγικά •
 '     ’    απόστροφος •
 ¨    διαλυτικά •
 ΄    τόνος •
 ‐    ενωτικό •
 —    παύλα •
 …    αποσιωπητικά •
  ( )     παρένθεση •
  [ ]     αγκύλη •
  { }     άγκιστρο •
 »  : 〃    ομοιωματικά •
see also: Greek Punctuation and Greek alphabet (Diacritics)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.