μέλινος

Ancient Greek

Alternative forms

μείλινος (meílinos) — metrically lengthened

Etymology

μελίᾱ (melíā, “manna ash”) +‎ -ινος (-inos)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.li.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.li.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.li.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.li.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.li.nos/

Adjective

μέλῐνος • (mélinos) m (feminine μελίνη, neuter μέλῐνον); first/second declension

ashen (made of ash-wood)

Declension

First and second declension of μέλῐνος; μελῐ́νη; μέλῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μέλῐνος mélinos	μελῐ́νη melínē	μέλῐνον mélinon	μελῐ́νω melínō	μελῐ́νᾱ melínā	μελῐ́νω melínō	μέλῐνοι mélinoi	μέλῐναι mélinai	μέλῐνᾰ mélina
Genitive	μελῐ́νου melínou	μελῐ́νης melínēs	μελῐ́νου melínou	μελῐ́νοιν melínoin	μελῐ́ναιν melínain	μελῐ́νοιν melínoin	μελῐ́νων melínōn	μελῐ́νων melínōn	μελῐ́νων melínōn
Dative	μελῐ́νῳ melínōi	μελῐ́νῃ melínēi	μελῐ́νῳ melínōi	μελῐ́νοιν melínoin	μελῐ́ναιν melínain	μελῐ́νοιν melínoin	μελῐ́νοις melínois	μελῐ́ναις melínais	μελῐ́νοις melínois
Accusative	μέλῐνον mélinon	μελῐ́νην melínēn	μέλῐνον mélinon	μελῐ́νω melínō	μελῐ́νᾱ melínā	μελῐ́νω melínō	μελῐ́νους melínous	μελῐ́νᾱς melínās	μέλῐνᾰ mélina
Vocative	μέλῐνε méline	μελῐ́νη melínē	μέλῐνον mélinon	μελῐ́νω melínō	μελῐ́νᾱ melínā	μελῐ́νω melínō	μέλῐνοι mélinoi	μέλῐναι mélinai	μέλῐνᾰ mélina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μελῐ́νως melínōs			μελῐνώτερος melinṓteros			μελῐνώτᾰτος melinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.