κατουριέμαι

• IPA^(key): /ka.tuˈɾʝe.me/
• Hyphenation: κα‧του‧ριέ‧μαι

κατουριέμαι • (katouriémai) passive (past κατουρήθηκα, ppp κατουρημένος, active κατουράω/κατουρώ)

1. (colloquial, familiar, both literally and figuratively) to wet oneself, piss oneself.

   Το αγοράκι κατουρήθηκε και άρχισε να κλαίει.

   To agoráki katouríthike kai árchise na klaíei.

   The little boy wet himself and started to cry.

   Όλοι κατουρηθήκαμε όταν εμφανίστηκε το φάντασμα.

   Óloi katourithíkame ótan emfanístike to fántasma.

   We all wet ourselves when the ghost appeared.

2. (colloquial, familiar, figuratively) to be on the verge of wetting oneself, badly need the toilet.

   Σας παρακαλώ, βγήτε απ’ την τουαλέτα, κατουριέμαι.

   Sas parakaló, vgíte ap’ tin toualéta, katouriémai.

   Please come out of the bathroom, I'm about to wet myself.

for this verb's full conjugation see the active form

• χέζομαι (chézomai, “shit oneself”)