αποίκιλτος
Greek
Adjective
αποίκιλτος • (apoíkiltos) m (feminine αποίκιλτη, neuter αποίκιλτο)
- unadorned, plain, unembellished, unembroidered
- Synonyms: απλός (aplós), απλούμιστος (aploúmistos), ακόσμητος (akósmitos)
Declension
Declension of αποίκιλτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποίκιλτος • | αποίκιλτη • | αποίκιλτο • | αποίκιλτοι • | αποίκιλτες • | αποίκιλτα • |
| genitive | αποίκιλτου • | αποίκιλτης • | αποίκιλτου • | αποίκιλτων • | αποίκιλτων • | αποίκιλτων • |
| accusative | αποίκιλτο • | αποίκιλτη • | αποίκιλτο • | αποίκιλτους • | αποίκιλτες • | αποίκιλτα • |
| vocative | αποίκιλτε • | αποίκιλτη • | αποίκιλτο • | αποίκιλτοι • | αποίκιλτες • | αποίκιλτα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.