ακατοίκητος
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /a.kaˈti.ci.tos/
- Hyphenation: α‧κα‧τοί‧κη‧τος
Adjective
ακατοίκητος • (akatoíkitos) m (feminine ακατοίκητη, neuter ακατοίκητο)
Declension
Declension of ακατοίκητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακατοίκητος • | ακατοίκητη • | ακατοίκητο • | ακατοίκητοι • | ακατοίκητες • | ακατοίκητα • |
| genitive | ακατοίκητου • | ακατοίκητης • | ακατοίκητου • | ακατοίκητων • | ακατοίκητων • | ακατοίκητων • |
| accusative | ακατοίκητο • | ακατοίκητη • | ακατοίκητο • | ακατοίκητους • | ακατοίκητες • | ακατοίκητα • |
| vocative | ακατοίκητε • | ακατοίκητη • | ακατοίκητο • | ακατοίκητοι • | ακατοίκητες • | ακατοίκητα • |
Antonyms
- κατοικημένος (katoikiménos, participle)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.