zniknąć

Polish

Etymology

From z- +‎ niknąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɲik.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: znik‧nąć

Verb

zniknąć pf (imperfective znikać)

  1. (intransitive) to disappear, to vanish

Conjugation
Conjugation of zniknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zniknąć
future tense 1st zniknę znikniemy
2nd znikniesz znikniecie
3rd zniknie znikną
impersonal zniknie się
past tense 1st zniknąłem,
-(e)m zniknął		 zniknęłam,
-(e)m zniknęła		 zniknęłom,
-(e)m zniknęło		 zniknęliśmy,
-(e)śmy zniknęli		 zniknęłyśmy,
-(e)śmy zniknęły
2nd zniknąłeś,
-(e)ś zniknął		 zniknęłaś,
-(e)ś zniknęła		 zniknęłoś,
-(e)ś zniknęło		 zniknęliście,
-(e)ście zniknęli		 zniknęłyście,
-(e)ście zniknęły
3rd zniknął zniknęła zniknęło zniknęli zniknęły
impersonal zniknięto
conditional 1st zniknąłbym,
bym zniknął		 zniknęłabym,
bym zniknęła		 zniknęłobym,
bym zniknęło		 zniknęlibyśmy,
byśmy zniknęli		 zniknęłybyśmy,
byśmy zniknęły
2nd zniknąłbyś,
byś zniknął		 zniknęłabyś,
byś zniknęła		 zniknęłobyś,
byś zniknęło		 zniknęlibyście,
byście zniknęli		 zniknęłybyście,
byście zniknęły
3rd zniknąłby,
by zniknął		 zniknęłaby,
by zniknęła		 zniknęłoby,
by zniknęło		 zniknęliby,
by zniknęli		 zniknęłyby,
by zniknęły
impersonal zniknięto by
imperative 1st niech zniknę zniknijmy
2nd zniknij zniknijcie
3rd niech zniknie niech znikną
anterior adverbial participle zniknąwszy
verbal noun zniknięcie

or more rarely:

Conjugation of zniknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zniknąć
future tense 1st zniknę znikniemy
2nd znikniesz znikniecie
3rd zniknie znikną
impersonal zniknie się
past tense 1st znikłem,
-(e)m znikł		 znikłam,
-(e)m znikła		 znikłom,
-(e)m znikło		 znikliśmy,
-(e)śmy znikli		 znikłyśmy,
-(e)śmy znikły
2nd znikłeś,
-(e)ś znikł		 znikłaś,
-(e)ś znikła		 znikłoś,
-(e)ś znikło		 znikliście,
-(e)ście znikli		 znikłyście,
-(e)ście znikły
3rd znikł znikła znikło znikli znikły
impersonal zniknięto
conditional 1st znikłbym,
bym znikł		 znikłabym,
bym znikła		 znikłobym,
bym znikło		 zniklibyśmy,
byśmy znikli		 znikłybyśmy,
byśmy znikły
2nd znikłbyś,
byś znikł		 znikłabyś,
byś znikła		 znikłobyś,
byś znikło		 zniklibyście,
byście znikli		 znikłybyście,
byście znikły
3rd znikłby,
by znikł		 znikłaby,
by znikła		 znikłoby,
by znikło		 znikliby,
by znikli		 znikłyby,
by znikły
impersonal zniknięto by
imperative 1st niech zniknę zniknijmy
2nd zniknij zniknijcie
3rd niech zniknie niech znikną
anterior adverbial participle zniknąwszy
verbal noun zniknięcie

Further reading
  • zniknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zniknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.