zmarnotrawić

Polish

Etymology

From z- +‎ marnotrawić. First attested in 1731.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /zmar.nɔtˈra.vit͡ɕ/
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: zmar‧not‧ra‧wić

Verb

zmarnotrawić pf

  1. (transitive) to squander, to waste (to use up unnecessarily or improperly)
    Synonyms: roztrwonić, zmarnować
  2. (transitive) to squander, to waste (to not use properly, i.e. talent)
    Synonyms: roztrwonić, zmarnować
  3. (reflexive with się) to be squandered, to be wasted
    Synonym: zmarnować się

Conjugation
Conjugation of zmarnotrawić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmarnotrawić
future tense 1st zmarnotrawię zmarnotrawimy
2nd zmarnotrawisz zmarnotrawicie
3rd zmarnotrawi zmarnotrawią
impersonal zmarnotrawi się
past tense 1st zmarnotrawiłem,
-(e)m zmarnotrawił		 zmarnotrawiłam,
-(e)m zmarnotrawiła		 zmarnotrawiłom,
-(e)m zmarnotrawiło		 zmarnotrawiliśmy,
-(e)śmy zmarnotrawili		 zmarnotrawiłyśmy,
-(e)śmy zmarnotrawiły
2nd zmarnotrawiłeś,
-(e)ś zmarnotrawił		 zmarnotrawiłaś,
-(e)ś zmarnotrawiła		 zmarnotrawiłoś,
-(e)ś zmarnotrawiło		 zmarnotrawiliście,
-(e)ście zmarnotrawili		 zmarnotrawiłyście,
-(e)ście zmarnotrawiły
3rd zmarnotrawił zmarnotrawiła zmarnotrawiło zmarnotrawili zmarnotrawiły
impersonal zmarnotrawiono
conditional 1st zmarnotrawiłbym,
bym zmarnotrawił		 zmarnotrawiłabym,
bym zmarnotrawiła		 zmarnotrawiłobym,
bym zmarnotrawiło		 zmarnotrawilibyśmy,
byśmy zmarnotrawili		 zmarnotrawiłybyśmy,
byśmy zmarnotrawiły
2nd zmarnotrawiłbyś,
byś zmarnotrawił		 zmarnotrawiłabyś,
byś zmarnotrawiła		 zmarnotrawiłobyś,
byś zmarnotrawiło		 zmarnotrawilibyście,
byście zmarnotrawili		 zmarnotrawiłybyście,
byście zmarnotrawiły
3rd zmarnotrawiłby,
by zmarnotrawił		 zmarnotrawiłaby,
by zmarnotrawiła		 zmarnotrawiłoby,
by zmarnotrawiło		 zmarnotrawiliby,
by zmarnotrawili		 zmarnotrawiłyby,
by zmarnotrawiły
impersonal zmarnotrawiono by
imperative 1st niech zmarnotrawię zmarnotrawmy
2nd zmarnotraw zmarnotrawcie
3rd niech zmarnotrawi niech zmarnotrawią
passive adjectival participle zmarnotrawiony zmarnotrawiona zmarnotrawione zmarnotrawieni zmarnotrawione
anterior adverbial participle zmarnotrawiwszy
verbal noun zmarnotrawienie

References
  1. Charles Drelincourt (1731) Pociecha dusz wiernych przeciwko trwogom smierci, przetłumaczona [from Les consolations de l'âme fidèle contre les frageurs de la mort].‎ (in Polish), page 325

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.