zawidzieć

• zawidzić

Inherited from Proto-Slavic *zaviděti. By surface analysis, za- +‎ widzieć. Cognate with Old Church Slavonic завидѣти (zaviděti), Czech závidět, Slovak závidieť.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zavid͡ʑɛt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /zavid͡ʑɛt͡ɕ/

zawidzieć impf

1. (intransitive) to envy [+dative = who] (to feel displeasure or hatred towards (someone) for their good fortune or possessions)

   Synonyms: nienawidzieć, zajrzeć, zawiścić, zaźrzeć

   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 28, 54:

     Czlowyek roskosnego ziwota... zavidzecz bødze bratv swemu (invidebit fratri suo)

     [Człowiek rozkosznego żywota... zawidzieć będzie bratu swemu (invidebit fratri suo)]

2. (transitive) to hate (to dislike intensely or greatly)

   Synonyms: nienawidzieć, nienajrzeć, nienaźrzeć

   • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski‎, pages 24, 20:

     Bo sø szye rosplodzily (sc. nieprzyjaciele moi) a zasrosz[cią] zlosną zawydzely mnye (odio iniquo oderunt me)

     [Bo są sie rozpłodzili (sc. nieprzyjaciele moi) a zazroś[cią] złosną zawidzieli mnie (odio iniquo oderunt me)]

• Polish: zawidzieć (obsolete)

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zawidzieć, zawidzić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN