wzlecieć

Polish

Etymology

From wz- +‎ lecieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvzlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: wzle‧cieć

Verb

wzlecieć pf (imperfective wzlatywać)

  1. (intransitive) to fly up, to lift off, to take flight

Conjugation
Conjugation of wzlecieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wzlecieć
future tense 1st wzlecę wzlecimy
2nd wzlecisz wzlecicie
3rd wzleci wzlecą
impersonal wzleci się
past tense 1st wzleciałem,
-(e)m wzleciał		 wzleciałam,
-(e)m wzleciała		 wzleciałom,
-(e)m wzleciało		 wzlecieliśmy,
-(e)śmy wzlecieli		 wzleciałyśmy,
-(e)śmy wzleciały
2nd wzleciałeś,
-(e)ś wzleciał		 wzleciałaś,
-(e)ś wzleciała		 wzleciałoś,
-(e)ś wzleciało		 wzlecieliście,
-(e)ście wzlecieli		 wzleciałyście,
-(e)ście wzleciały
3rd wzleciał wzleciała wzleciało wzlecieli wzleciały
impersonal wzleciano
conditional 1st wzleciałbym,
bym wzleciał		 wzleciałabym,
bym wzleciała		 wzleciałobym,
bym wzleciało		 wzlecielibyśmy,
byśmy wzlecieli		 wzleciałybyśmy,
byśmy wzleciały
2nd wzleciałbyś,
byś wzleciał		 wzleciałabyś,
byś wzleciała		 wzleciałobyś,
byś wzleciało		 wzlecielibyście,
byście wzlecieli		 wzleciałybyście,
byście wzleciały
3rd wzleciałby,
by wzleciał		 wzleciałaby,
by wzleciała		 wzleciałoby,
by wzleciało		 wzlecieliby,
by wzlecieli		 wzleciałyby,
by wzleciały
impersonal wzleciano by
imperative 1st niech wzlecę wzlećmy
2nd wzleć wzlećcie
3rd niech wzleci niech wzlecą
anterior adverbial participle wzleciawszy
verbal noun wzlecenie

Derived terms
noun

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.