wzbronić

Polish

From wz- +‎ bronić.

wzbronić pf (imperfective wzbraniać)

(transitive) to deny, to disallow, to forbid
Synonyms: zabronić, zakazać
(reflexive with się) to resist, to shy away, to stand on ceremony
Synonym: oprzeć się

Conjugation of wzbronić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wzbronić
future tense	1^st	wzbronię			wzbronimy
	2^nd	wzbronisz			wzbronicie
	3^rd	wzbroni			wzbronią
	impersonal	wzbroni się
past tense	1^st	wzbroniłem, -(e)m wzbronił	wzbroniłam, -(e)m wzbroniła	wzbroniłom, -(e)m wzbroniło	wzbroniliśmy, -(e)śmy wzbronili	wzbroniłyśmy, -(e)śmy wzbroniły
	2^nd	wzbroniłeś, -(e)ś wzbronił	wzbroniłaś, -(e)ś wzbroniła	wzbroniłoś, -(e)ś wzbroniło	wzbroniliście, -(e)ście wzbronili	wzbroniłyście, -(e)ście wzbroniły
	3^rd	wzbronił	wzbroniła	wzbroniło	wzbronili	wzbroniły
	impersonal	wzbroniono
conditional	1^st	wzbroniłbym, bym wzbronił	wzbroniłabym, bym wzbroniła	wzbroniłobym, bym wzbroniło	wzbronilibyśmy, byśmy wzbronili	wzbroniłybyśmy, byśmy wzbroniły
	2^nd	wzbroniłbyś, byś wzbronił	wzbroniłabyś, byś wzbroniła	wzbroniłobyś, byś wzbroniło	wzbronilibyście, byście wzbronili	wzbroniłybyście, byście wzbroniły
	3^rd	wzbroniłby, by wzbronił	wzbroniłaby, by wzbroniła	wzbroniłoby, by wzbroniło	wzbroniliby, by wzbronili	wzbroniłyby, by wzbroniły
	impersonal	wzbroniono by
imperative	1^st	niech wzbronię			wzbrońmy
	2^nd	wzbroń			wzbrońcie
	3^rd	niech wzbroni			niech wzbronią
passive adjectival participle		wzbroniony	wzbroniona	wzbronione	wzbronieni	wzbronione
anterior adverbial participle		wzbroniwszy
verbal noun		wzbronienie