wysiedzieć

From wy- +‎ siedzieć. First attested in 1418. Compare Old Czech vyseděti.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨɕɛd͡ʑɛːt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨɕɛd͡ʑet͡ɕ/

wysiedzieć pf

1. to acquire the right to something by adverse possession
   • 1967 [1418], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 659, Kościan:

     Jako Margorzaczin occzecz bil dzelen s Wanczenczem, swim brathem, y *wyszedacz dobrowolne trszy latha w swem domu

     [Jako Margorzacin oćciec był dzielen s Więceńcem, swym bratem, i wysiedział dobrowolnie trzy lata w swem domu]

2. to stay somewhere after leaving one's lord
   • 1967 [1424], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 1028, Kościan:

     Jacom tego czloweka nigdze v zadnego pana ne wyedzal, szesczy nedzel wyszedzawssy, yaco my zbyezal

     [Jakom tego człowieka nigdzie u żadnego pana nie wiedział, sześci niedziel wysiedziawszy jako mi zbieżał]

• Polish: wysiedzieć
• Silesian: wysiedzieć

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wysiedzieć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish wysiedzieć. By surface analysis, wy- +‎ siedzieć. Compare Czech vysedět, Kashubian wësedzec, and Russian вы́сидеть (výsidetʹ).

• IPA^(key): /vɨˈɕɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨˈɕɛ.d͡ʑett͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
• Syllabification: wy‧sie‧dzieć

wysiedzieć pf (imperfective wysiadywać)

1. (transitive) to brood (to keep an egg warm to make it hatch)
2. (transitive) to sit for some time
3. (transitive, colloquial) to wear out (to cause something to become worn out or damaged by prolonged and repeated sitting or sitting)

   Synonym: wygnieść

4. (transitive) to sit through (to create in the ground as a result of long sitting) [+ w (locative) = in what]

   Synonym: wygnieść

5. (transitive, colloquial) to obtain by sitting
6. (intransitive, colloquial) to get by without, to make do
7. (reflexive with się) to sit for a long time; for long enough; to oversit, to sit for too long

   Synonym: nasiedzieć się

wysiedzieć pf

1. (intransitive) to sit out (to be able to stay in a sitting position for a certain period of time)
2. (intransitive, colloquial) to stay in a relationship with someone [+ z (instrumental) = with whom]
3. (reflexive with się) to serve a long jail sentence

   Synonym: nasiedzieć się

• wysiedzieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wysiedzieć in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wysiedzieć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wysiedzieć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Wiesław Morawski (25.07.2019) “WYSIEDZIEĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Wiesław Morawski (14.01.2015) “WYSIEDZIEĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wysiedzieć”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wysiedzieć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wysiedzieć”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1025
• wysiedzieć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego