wyrwać

Polish

Etymology

From wy- +‎ rwać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.rvat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨrvat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧rwać

Verb

wyrwać pf (imperfective wyrywać)

  1. (transitive) to pull out, to extract
  2. (transitive) to pull from, to wrest, to snatch
  3. (transitive) to suddenly end, to terminate a state
  4. (reflexive with się) to get away, to escape, to get out

Conjugation
Conjugation of wyrwać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyrwać
future tense 1st wyrwę wyrwiemy
2nd wyrwiesz wyrwiecie
3rd wyrwie wyrwą
impersonal wyrwie się
past tense 1st wyrwałem,
-(e)m wyrwał		 wyrwałam,
-(e)m wyrwała		 wyrwałom,
-(e)m wyrwało		 wyrwaliśmy,
-(e)śmy wyrwali		 wyrwałyśmy,
-(e)śmy wyrwały
2nd wyrwałeś,
-(e)ś wyrwał		 wyrwałaś,
-(e)ś wyrwała		 wyrwałoś,
-(e)ś wyrwało		 wyrwaliście,
-(e)ście wyrwali		 wyrwałyście,
-(e)ście wyrwały
3rd wyrwał wyrwała wyrwało wyrwali wyrwały
impersonal wyrwano
conditional 1st wyrwałbym,
bym wyrwał		 wyrwałabym,
bym wyrwała		 wyrwałobym,
bym wyrwało		 wyrwalibyśmy,
byśmy wyrwali		 wyrwałybyśmy,
byśmy wyrwały
2nd wyrwałbyś,
byś wyrwał		 wyrwałabyś,
byś wyrwała		 wyrwałobyś,
byś wyrwało		 wyrwalibyście,
byście wyrwali		 wyrwałybyście,
byście wyrwały
3rd wyrwałby,
by wyrwał		 wyrwałaby,
by wyrwała		 wyrwałoby,
by wyrwało		 wyrwaliby,
by wyrwali		 wyrwałyby,
by wyrwały
impersonal wyrwano by
imperative 1st niech wyrwę wyrwijmy
2nd wyrwij wyrwijcie
3rd niech wyrwie niech wyrwą
passive adjectival participle wyrwany wyrwana wyrwane wyrwani wyrwane
anterior adverbial participle wyrwawszy
verbal noun wyrwanie

Further reading
  • wyrwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyrwać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.