wypytać

Polish

Etymology

From wy- +‎ pytać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈpɨ.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨtat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧py‧tać

Verb

wypytać pf (imperfective wypytywać)

  1. (transitive, reflexive) to grill (to interrogate)
    Synonym: wziąć na spytki
  2. (reflexive with się) to interrogate each other

Conjugation
Conjugation of wypytać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypytać
future tense 1st wypytam wypytamy
2nd wypytasz wypytacie
3rd wypyta wypytają
impersonal wypyta się
past tense 1st wypytałem,
-(e)m wypytał		 wypytałam,
-(e)m wypytała		 wypytałom,
-(e)m wypytało		 wypytaliśmy,
-(e)śmy wypytali		 wypytałyśmy,
-(e)śmy wypytały
2nd wypytałeś,
-(e)ś wypytał		 wypytałaś,
-(e)ś wypytała		 wypytałoś,
-(e)ś wypytało		 wypytaliście,
-(e)ście wypytali		 wypytałyście,
-(e)ście wypytały
3rd wypytał wypytała wypytało wypytali wypytały
impersonal wypytano
conditional 1st wypytałbym,
bym wypytał		 wypytałabym,
bym wypytała		 wypytałobym,
bym wypytało		 wypytalibyśmy,
byśmy wypytali		 wypytałybyśmy,
byśmy wypytały
2nd wypytałbyś,
byś wypytał		 wypytałabyś,
byś wypytała		 wypytałobyś,
byś wypytało		 wypytalibyście,
byście wypytali		 wypytałybyście,
byście wypytały
3rd wypytałby,
by wypytał		 wypytałaby,
by wypytała		 wypytałoby,
by wypytało		 wypytaliby,
by wypytali		 wypytałyby,
by wypytały
impersonal wypytano by
imperative 1st niech wypytam wypytajmy
2nd wypytaj wypytajcie
3rd niech wypyta niech wypytają
passive adjectival participle wypytany wypytana wypytane wypytani wypytane
anterior adverbial participle wypytawszy
verbal noun wypytanie

Further reading
  • wypytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypytać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.